برخی از مفاهیم (برای) تنظیم گری در حوزه همگرایی ICT و رسانه ها

اشاره: موضوع همگرایی یکی از موضوعات محوری در حوزه رسانه است که از سال ها پیش در قالب ادغام سازمان های رسانه ای آغاز گردیده است. اما در حال حاضر این موضوع به لایه های فنی و محتوایی و حتی سیاست گذاری و نهاد های تنظیم مقررات نیز رسیده است. مقاله زیر یکی از مقالات بسیار جامع در حوزه همگرایی در رسانه هاست که توسط آندرس هنتن، مورتن فالش و رضا تدینی در مرکز اطلاعات از راه دور دانشگاه فنی دانمارک ارائه شده است که طولانی بودن آن در مقابل جامعیت آن قابل تحمل و استفاده است.

تعریف

اصطلاح همگرایی در حوزه ICT و رسانه اشاره دارد به هم آمدن(همگرایی)، فناوری اطلاعات، مخابرات، رادیو و تلویزیون و دیگر رسانه ها از جنبه فن آوری، بازار و سیاست های هوشمندانه.

کانون توجه:

کانون توجه در این مقاله به بررسی روابط بین تکنولوژی و تحولات بازار و سیاستگذاری و ابتکارات نظارتی است. مسئله این است که صرفا مفاهیم بازار و روندهای تکنولوژی در سیاست ها و مقررات تاثیر گذار نیستند، بلکه پیامدهای معکوس از سیاست و چارچوب نظارتی بر روی تکنولوژی و تحولات بازار نیز وج.د دارد بنابراین مقاله تجزیه و تحلیل گرایش های همگرایی در سطح بازار فن آوری، و سیاست و سطح نظارتی. است، با این حال، سطح سیاستگذاری ، که مرکز توجه در این مقاله است.

هدف مقاله:

این مقاله قصد دارد تا با ایجاد سوالات و همچنین پرورش دادن مباحث، ساختار مفیدی را برای  فهم موضوع همگرایی ارائه دهد. نتیجه این مقاله ارائه دادن ساختار نهایی برای یک مدل خاص برای تنظیم همگرایی نیست بلکه یک مجموعه از سوالات باز و مسائل و یک نمای کلی از احتمالات و راهکارهای مختلف نظارتی است که کشورها می توانند داشته باشد.

 

جنبه های فناوری

تجزیه و تحلیل جنبه های تکنولوژیکی همگرایی را نشان می دهد که دیجیتالی شدن عامل اصلی است  اما به دور از این تنها عامل، که می تواند به همگرایی منجر شود پارامترهای مختلف دیگری مانند معماری شبکه، ظرفیت، کیفیت خدمات، و راه استفاده از شبکه همگی بر فرآیندهای همگرایی تاثیرگذار است. این تجزیه و تحلیل همچنین نشان داده می دهد که همگرایی لزوما در یک شبکه یکپارچه ضروری به نظر نمی رسد و استفاده از همکاری بین شبکه های مختلف می تواند کارآمد تر از راه ارائه خدمات همگرایی است.

جنبه های بازار

تجزیه و تحلیل بازار را نشان می دهد که به دور از تمام تحولات ادغام در حوزه ICT و رسانه می توان مناطق را به همگرایی  بر پایه ها و اساس بین بخشی نسبت داد. بسیاری از تحولات که در برخی محاسبات، به عنوان روند همگرایی مشخص می شوند در واقع ادغام بین شرکت ها در بخش بازار و یا همان شرکت در بخش های مشابه هستند. با این حال، تجزیه و تحلیل اسناد ثابت می کند  که همگرایی بین بخشی در واقعیت اتفاق می افتد، اما اشکال آن در لایه های مختلف زنجیره ارزش متفاوت است. همگرایی در بخش تولید  محتوا شامل چهار بخش (مخابرات، IT، پخش از راه دور رادیو و تلویزیونی و دیگر رسانه ها) می باشد که با آن مرتبط است، این در حالی  است که همگرایی در بخش توزیع که برجسته ترین بخش است بین مخابرات و پخش از راه دور می باشد.  در بخش تولید تجهیزات، آن بخش های IT و مخابرات هستند که در همگرا می شوند.

مسائل تنظیم گری (تنظیم مقررات)

•           این مقاله تعدادی از سیاست ها و مسائل قانونی در ارتباط با  همگرایی را ارائه می کند؟

•           چگونه می توان یک چارچوبی طراحی کرد که مزایای عمومی اجتماعی را از لحاظ خدمات جدید و امکانات بهبود می بخشد؟

•           چگونه می توان بین منافع(عمومی) و مشکلات ناشی از قدرت بازار در حوزه هماهنگی رسانه ها تعادل برقرار کرد؟

•           چگونه وسیعترین دسترسی به شبکه ها و محتوا را می توان تضمین کرد؟

•           چگونه می توان به اندازه کافی فن آوری بی طرف برای ایجاد یک چارچوب قانونی فراهم کرد؟

•           در یک تنظیم محتوای همگرایی  تا چه حد می توان جلو رفت؟

•           چه مسائل در رابطه با محتوا، با توجه به حفاظت از حریم خصوصی، حمایت از مصرف کننده، حق مالکیت فکری، و غیره  در تنظیم همگرایی وجود دارد؟

•           میزان و  درجه ای که زیرساخت و تنظیم محتوا می توانند از هم جدا شوند چقدر است؟

•           چگونه می توان یک ساختار نظارتی به بهترین شکل ممکن نهادی ایجاد کرد؟

 

سناریوها

با توجه به این سوالات با توجه به بخش نهایی این طرح، تعدادی از سناریوهای نظارتی و مقررات گذاری ممکن مانند: محدود کردن مقررات گذاری به توزیع منابع کمیاب، مقررات گذاری برای رقابت عمومی، ادغام زیرساخت ها و تنظیم محتوا، و مقررات بخشی در هر دو لایه های زیربنایی و محتوا رامی توان ارائه کرد.

 

کشورهای در حال توسعه

تفاوت بین کشورهای اقتصادی توسعه یافته و در حال توسعه نیز یکی از موارد بحث در این مقاله است. این مقاله به این نتیجه رسید که به طور کلی یک تفاوت اساسی بین کشورهای توسعه یافته اقتصادی و کشورهای کمتر توسعه یافته وجود ندارد.  همگرایی از نقطه نظر تکنولوژیکی و  همچنین چشم انداز بازار ممکن است بیشتر در  کشورهای توسعه یافته دیده شود، هر چند این موضوع لزوما اینگونه نیست. کشورهای در حال توسعه امکان دور زدن پیشرفت های تکنولوژیکی که کشورهای توسعه یافته بدست آورده اند را دارند، اما از منظر یک سیاست و مقررات، اساسا مشکل برای کشورهای در حال توسعه و کشورهای توسعه یافته یکسان است و گریزی از آن ندارند.   

1. معرفی

این مقاله ی کاری برای ایجاد یک چارچوب مفید برای درک مسائل مربوط به همگرایی با استفاده از ایجاد سوالات و پرورش بحث و گفتگو، در نظر گرفته شده است. در این مقاله به بررسی ارتباط بین تکنولوژی و تحولات بازار و طرح سیاستگذاری و نظارتی، با توجه به همگرایی صنایع ICT و رسانه ها می پردازیم . مسئله این است که نه تنها پیامدهای روند بازار و فن آوری در سیاست ها و قوانین و مقررات تاثیر گذار است، بلکه برعکس پیامدهای سیاست ها و چارچوب های نظارتی نیز در فن آوری و توسعه بازار موثر است.

 

این مقاله به پنج بخش تقسیم شده است.بخش 1 که مقدمه است به طور کلی مقدمات موضوع را فراهم می کند. بخش بعدی این است که تا چه حد همگرایی از نقطه نظر تکنولوژیکی توسعه یافته است. بخش 3  که تحولات بازار را مورد بحث قرار می دهد، با جنبه های سیاست گذاری در بخش 4 دنبال می شود. در نهایت، این مقاله پنج سناریوی احتمالی نظارتی و تنظیم گری را ارائه می دهد.

 

علاوه بر این، این مقاله به طور خلاصه به تغییر ساختار سازمانی نهاد های سیاست گذاری و نهادهای نظارتی مشغول به کار در زمینه صنایع ICT و رسانه دست می زند.  با این حال ممکن است در ذهن متبادر شود  که هیچ ارتباط مستقیمی بین تغییر در جهت سیاست ها و ساختارهای سازمانی ندارد.  بسیار ممکن است برخورد با مسائل همگرایی در موسسات جداگانه، تنها مانند برخورد  با مسائل جداگانه در یک نهاد باشد. اما ممکن است دستاوردهای با بهره وری بیشتری در برخورد با صنایع همگرا در یک یا تعداد محدودی از سیاست ها و نهادهای نظارتی به جای گسترش فعالیت وجود داشته باشد.

 

مسئله دستاوردهای ناشی از بهره وری از اهمیت مرکزی در همه جا برخوردار است  اما در کشورهای با منابع محدود اداری و در مورد بسیاری ازکشورهای در حال توسعه این موضوع بیشتر اهمیت دارد. در رابطه با مسائل مربوط به همگرایی، به طور کلی تفاوت اساسی  بین کشورهای توسعه یافته اقتصادی و کشورهای کمتر توسعه یافته وجود ندارد.  همگرایی از نقطه نظر تکنولوژیکی و  همچنین چشم انداز بازار ممکن است بیشتر در  کشورهای توسعه یافته دیده شود، هر چند این موضوع لزوما اینگونه نیست. کشورهای در حال توسعه امکان دور زدن پیشرفت های تکنولوژیکی که کشورهای توسعه یافته بدست آورده اند را دارند، اما از منظر یک سیاست و مقررات، اساسا مشکل برای کشورهای در حال توسعه و کشورهای توسعه یافته یکسان است و گریزی از آن ندارند.

مفهوم سازی

بخش هایی که به طور سنتی در همگرایی ICT و رسانه ها در گیر هستند مانند IT، مخابرات، رادیو و تلویزیون و سایر رسانه ها، با اطلاعات و سرگرمی در ارتباط هستند. شکل 1 بخش های درگیر و سطوح فعالیت ها از تجهیزات / سخت افزار و حمل و نقل / نرم افزار تا محتوا / ارائه خدمات را نشان می دهد. هر یک از بخش های مختلف را می توان برای درک بهتر می توان شامل هر سه سطح فرض کرد با وجودی که این سطوح به طور کامل قابل مقایسه نیستند. با این حال، شکل 1 نشان می دهد که امکانات زیادی برای همگرایی بین بخش های مختلف در سطح افقی به مانند ادغام عمودی بین سطوح مختلف وجود دارد. این شکل همچنین نشان می دهد که واگرایی و تجزیه نیز  امکان پذیر است. بخش هایی که قبلا شاهد ( درجه ای از) ادغام عمودی بوده اند ممکن است خطوط جدیدی از اختلافات کاری را بین بازیگران مختلف در این زمینه تجربه کرده باشند. یکپارچه سازی/ همگرایی / و واگرایی / فروپاشی دست به دست یکدیگر می روند.

شکل 1: یکپارچه سازی و همگرایی / واگرایی / فروپاشی

بی طرفی تکنولوژی

 بنابراین هر دو جنبه افقی و عمودی، و هر دو جنبه موضوع بحث و گفتگو در این مقاله کاری است. سطح افقی تا کنون در درجه اول با همگرایی در سطوح  تجهیزات / سخت افزار و حمل و نقل / نرم افزار (که در  اصطلاحات اتحادیه اروپا ،ارتباطات زیرساخت ها و خدمات مرتبط نامیده می شود) اتفاق افتاده است. اغلب کشورها در حوزه هایی مانند مراحل صدور مجوز، و قواعد اتصال داخلی، با شبکه های مخابراتی ثابت، شبکه های تلفن همراه، و کابلی و شبکه  پخش از راه دور زمینی برخورد های مختلفی داشته اند. با این حال، در حال حاضر، در بسیاری از کشورها یک تغییر کلی در قوانین و روش ها نسبت به راه حل مساوی برای همگرایی اطلاعات مختلف و زیرساخت های ارتباطی اتفاق افتاده است. اتحادیه اروپا از منظر بی طرفی تکنولوژی یک مورد قابل بررسی است.

.

1.1.2 مسائل محتوا

سطح افقی نیز شامل مفاهیم همگرایی در لایه محتواست. نوع محتوا که قبل از آن، برای بخش های خاص اختصاص داده شده بود را می توان  به دلیل شکل عمومی دیجیتال  آن در  زیرساخت های مختلف به کار برد . این موضوع از امکانات جدید برای کاربران نهایی و پتانسیل های صنعتی جدید  برای تولیدکنندگان حکایت دارد، اما از این موضوع را  نیز ارائه می دهد که  باید از مشکلات نظارتی عبور کرد . یکی از مشکلات مربوط به مقررات مربوط به خدمات عمومی در زمینه پخش از راه دور است. آیا باید مقررات را برای  وب سایت اینترنتی نیز گسترش داد  یا باید همگرایی در سطح محتوا به لغو قوانین خدمات عمومی منجر شود؟ یکی دیگر از مسئله مربوط به دسترسی گسترده به انواع مضر و یا غیرقانونی اطلاعات، به عنوان مثال تبلیغات نژادپرستانه، که اینترنت آنرا تسهیل می کند. امکانات کشورها برای حفظ و کنترل این موضوع چیست؟ با این حال، یکی دیگر از مشکل مربوط به مقررات مربوط به مسئولیت رسانه ای که امروز  برای چاپ و رسانه های پخش از راه دور وجود دارد اما برای اینترنت اعمال نمی شود.

 

1.1.3 زیرساخت و محتوا با هم؟

یک جنبه عمودی نیز وجود دارد- که نه تنها به این معنا اشاره دارد که نمونه های متعددی از ادغام صنایع  و یا تلاش برای ادغام تجهیزات و حمل و نقل و ارائه محتوا وجود دارد بلکه  همچنین به این معنا است که برخی از کشورها تنظیم گری و مقررات زیرساخت ها و مقررات محتوا را ادغام کرده اند. هند نمونه ای از این است. برنامه کمیسیون ارتباطات جدید هند (CCI)، که رگولاتور ارتباطات در هند است، تنظیم گری زیرساخت ها و محتوا را در اختیار در یک نهاد قرار داده است. انگلستان یک مثال دیگر است، که در آن دولت متحد پنج نهاد نظارتی موجود مرتبط با ارتباطات به یک تنظیم کننده،یعنی OFCOM، که با قدرت در هر دو حوزه زیرساخت و محتوا فعالیت می کند. سنگاپور و مالزی نیز

نمونه هایی از کشورهایی هستند که تنظیم کننده زیرساخت ها و محتوا را با یکدیگر ادغام کرده اند.

 در مورد همگرایی افقی، یک مشکل وجود دارد و آن هم بین تنظیم همگرایی و همگرایی تنظیم کنندگان است. در مورد ادغام عمودی، اغلب یک مشکل برای تنظیم کنندگان یکپارچه به عنوان تنظیم کننده زیرساخت و محتوا وجود دارد که ناشی از آن است که این دو زمینه نسبتا متفاوت هستند، هر چند یکپارچه سازی محتوا و ارائه زیرساخت ممکن است پیامدهای نه تنها برای ساختار صنعتی، بلکه برای خود محتوا به همراه داشته باشد. به عنوان مثال، اتحادیه اروپا، یک خط باریک بین زیرساخت (و خدمات) و محتوا ترسیم کرده است، با این حال، یک سوال این است که آیا بدون ترک و کنار گذاشتن مسائل مهم این کار ممکن است

  1.1        آیا همگرایی پدیده جدیدی است؟

اغلب همگرایی به عنوان چیزی نسبتا جدید توصیف می شود. اما همگرایی صنعتی و قوانین مرتبط با همگرایی برای سال های طولانی در بسیاری از کشورها وجود داشته است. برای محدود کردن تمرکز رسانه ها یک سیاست عمدی برای جدا نگه زمینه های ارتباطی مختلف از هم وجود دارد. سابق بر این، شرکت ها اغلب به دنبال پوشش رشته ها و زمینه های مختلف رسانه ها بودند، و سوال از مزایای هم افزایی بین حوزه های رسانه ای مختلف در مقابل مشکلات قدرت بیش از حد قوی رسانه چیز جدیدی نیست. آنچه که نسبتا جدید است زیربنایی تکنولوژیکی است که دیجیتالی شدن تمام رسانه ها را برای همگرایی تحولات و هم افزایی بین حوزه رسانه را فراهم می کند. آنچه نسبتا جدید است روند کلی است که در  سیاست های لیبرال است که در طول 20 سال گذشته دیده می شود. همه این تحولات به همراه هم، یک پایه جدید برای توسعه همگرایی و برقراری تعادل میان مزایای هم افزایی در مقابل مشکلات تمرکز قدرت رسانه ها را تشکیل می دهند.

 روند آینده آزاد سازی مخابرات یقینا  یک مبین و شاهد برای سیاست همگرایی است. حرکات مقدماتی در ارتباطات دیتا در شبکه های مخابراتی یکی از پایه های تکنولوژیکی برای تغییر در مقررات گذاری در حوزه مخابرات بود و همچنین پایه ای برای تمایل صنایع در پس حرکات اولیه در این جهت بود. شرکت ها ابتدا در ایالات متحده و سپس در جاهای دیگر در مورد تغییر ساختار مقررات گذاری بحث می کردند به واسطه آنکه آنها به دنبال آزادی بیشتری برای استفاده از شبکه های ارتباطات دیتا بودند. جدیدترین سوال که آنها مطرح کردند ابتدا در مورد رهبری این همگرایی بود و بیشتر مباحث با توسعه اینترنت که به یک زیرساخت قدرتمند ارتباطی تبدیل می شود ارتباط داشت و از سوی دیگر در مورد احتمالات یکپارچه شدن دو راه ارتباط مخابراتی فرد با فرد و یک راه دیگر  از طرق پخش از راه دور و چاپ یک فرد با تعداد زیادی از افراد بود. روند آینده آزاد سازی مخابرات یقینا  یک مبین و شاهد برای سیاست همگرایی است. حرکات مقدماتی در ارتباطات دیتا در شبکه های مخابراتی یکی از پایه های تکنولوژیکی برای تغییر در مقررات گذاری در حوزه مخابرات بود و همچنین پایه ای برای تمایل صنایع در پس حرکات اولیه در این جهت بود. شرکت ها ابتدا در ایالات متحده و سپس در جاهای دیگر در مورد تغییر ساختار مقررات گذاری بحث می کردند به واسطه آنکه آنها به دنبال آزادی بیشتری برای استفاده از شبکه های ارتباطات دیتا بودند. جدیدترین سوال که آنها مطرح کردند ابتدا در مورد رهبری این همگرایی بود و بیشتر مباحث با توسعه اینترنت که به یک زیرساخت قدرتمند ارتباطی تبدیل می شود ارتباط داشت و از سوی دیگر در مورد احتمالات یکپارچه شدن دو راه ارتباط مخابراتی فرد با فرد و یک راه دیگر  از طرق پخش از راه دور و چاپ یک فرد با تعداد زیادی از افراد بود.

 موضوع اصلی

موضوع اصلی  در مباحث همگرایی این است که اگرچه بر استفاده از فرصت های صنعتی برای ساختن یک ساختار پویا برای حوزه ICT  تاکید دارد اما هنوز با بخش های جدای از هم مواجه است. جدای از امکان پخش از راه دور گسترده و همچنین استفاده از قابلیت های رسانه های جدید یعنی دسترسی بین المللی و حفاظت از مشتریان در بازار رسانه های جدید، یک موضوع عمومی و فراگیر برای سیاست همگرایی وجود دارد و آن هم بنا نهادن یک چارچوب  پویا برای رشد و توسعه صنعت ارتباطات و فناوری اطلاعات است.        

 در این دیدگاه بیشتر موضوع همگرایی در حوزه  سیاستگذاری دیده می شود. سیاست های نظارتی که با توجه به مخابرات و پخش از راه دور رادیو تلویزیونی اتخاذ می شوند، البته، همیشه این سیاست ها در تحولات کسب و کار و بازار نیز تاثیر گذرا است. اما با اهمیت رو به رشد بخش ICT و اهمیت بیشتر آن نسبت به دیگر صنایع و تحولات اجتماعی، مقررات ارتباطات همگرا و صنایع اطلاعاتی، اهمیت محوری در استراتژی های توسعه اقتصادی دولت ها دارد.

شکل 2 نشان می دهد، مفاهیم فناوری اطلاعات و ارتباطات در  سایر حوزه های کسب و کار  فعالیت های اجتماعی در زمینه راه حل های کسب و کار الکترونیکی و همه گیر شدن فناوری اطلاعات و ارتباطات را نشان می دهد

 2.روندهای تکنولوژی

در این بخش تجزیه و تحلیل کلی از جنبه های فن آوری فرآیند همگرایی رسانه ها و ICT  را فراهم می کند. تمرکز بیشتر در این بخش بر نقش تغییرات تکنولوژیکی و تحولات ایجاد شده برای خلق موقعیت های جدید برای تولید، تجمیع، تحویل و مصرف خدمات ارتباطی است.

تغییرات عمده تکنولوژیکی که فرآیندهای همگرایی را تسهیل می کند دیجیتالی و کامپیوتری شدن است. دیجیتالی شدن امکانات جدید برای توسعه را قادر می سازد و ایجاد خدمات در داخل و خارج از چارچوب ارتباطات سنتی را ممکن می کند. برای مثال، احتمال دارد که خدماتی که فراتر از صدا و سیمای سنتی ، مانند خدمات اینترنت، وزن خاصی در بازار رادیو و تلویزیون در آینده پیدا کند و تقاضا برای این خدمات با نفوذ از اینترنت در حال افزایش است.  وقتی که ظرفیت انتقال برای کاربران نهایی به ظرفیت مورد نیاز برای انتقال خدمات  ویدئویی برسد ، اینترنت می تواند یکی از سیستم عامل(پلت فرم های) موجود برای ارائه خدمات تلویزیون تعاملی باشد.

  ظهور زیرساخت های جدید با ظرفیت بیشتر و توسعه شبکه های سنتی پخش از راه دور قابلیت بیشتر را برای ارائه ظرفیت بیشتر و بیشتر به کاربران نهایی فراهم می کند و توسعه فن آوری های فشرده سازی و برنامه نویسی و در نتیجه نیاز به پهنای باند کمتر برای صدا و خدمات ویدئویی  محدودیت های فنی را کاهش داده است (هنوز برداشته نشدهاست) و برای شبکه های مختلف توانایی ارائه انواع خدمات را ایجاد کرده است.

تجزیه و تحلیل زیر ساختار سراسر زنجیره ارزش شبکه های ارتباطی را در شکل 3 به تصویر کشیده است ، به گونه ای که  زیر مجموعه های مختلف مرتبط با جنبه های فن آوری همگرایی در بخش های مختلف زنجیره ارزش را نشان دهد.

شکل 3: همگرایی در زنجیره ارزش

 

هدف از تجزیه و تحلیل نشان دادن پیشران تکنولوژیکی، همچنین موانع فرآیندهای همگرایی در بخش های مختلف زنجیره ارزش است.

 2.1 زیرساخت

به طور سنتی، زیرساخت های مختلف برای انتقال و ارائه خدمات اطلاعات و ارتباطات خاص استفاده می شوند. به عنوان مثال مقرراتی که در ادبیات ذکر شده عبارتند از : زیرساخت های تلفن اختصاص داده شده برای انتقال خدمات تلفن ساده قدیمی (POTS) و شبکه پخش از راه دور برای ارائه خدمات ساده تلویزیون های قدیمی (POTVS). این زیرساخت ها برای مواجهه با الزامات خاص خدمات مربوطه طراحی و بهینه سازی شده اند.

 با این حال، خدمات مبتنی بر فن آوری اطلاعات و ارتباطات در معرض تغییرات بسیار سریع در طول 20-30 سال گذشته بوده است. پیشرفت های فن آوری به ادغام و همگرایی زیرساخت های جدید و همچنین باعث ادغام بهتر خدمات در سراسر زیرساخت ها عمدتا به دلیل دیجیتالی  شدن شده است.

 یکپارچه سازی و همگرایی در سرعت های مختلف و در سطوح مختلف شبکه رخ می دهد. شبکه های مرکزی(هسته شبکه) ویژگی های جداگانه ای از دسترسی به شبکه دارند که باعث ایجاد شرایط مختلف برای سطح همگرایی خود می شوند. تمرکز در آینده در دسترسی به شبکه است.

           

جدای از دیجیتالی، عوامل دیگری نیز هستند که تاثیر مهمی در همگرایی دارند:

•           معماری شبکه

•           ظرفیت مورد نیاز خدمات

•           کیفیت سرویس (QoS) مورد نیاز خدمات

•           راه استفاده از تجهیزات خدمات.

 

2.1.1 معماری شبکه

ما تقریبا می توانیم بین دو نوع از شبکه ها تمایز قائل شومی: شبکه های مخابراتی و شبکه پخش از راه دور(رادیو تلویزیون). به طور سنتی، شبکه های پخش از راه دور مسیر لازم برای بازگشت برای ارائه خدمات تعاملی را ندارند. اگرچه شبکه های پخش از راه دور دیجیتال یک مسیر بازگشت، یا مجتمع شده در شبکه و یا با استفاده از شبکه های دیگر را دارا می باشند

 به طور سنتی، شبکه های مخابراتی برای ارائه خدمات نقطه به نقطه ساخته شده اند در نتیجه در معماری شبکه منابع شبکه، بین کاربر و سوئیچ اول در شبکه ها به اشتراک گذاشته نشده است. (نگاه کنید به شکل به عنوان مثال 4). این امر ارائه دهندگان خدمات را به ارائه خدمات سفارشی برای کاربران شخصی قادر می سازد. با این حال، هزینه های بهره برداری و تعمیر و نگهداری این شبکه ها بالا هستند و این امر باعث می شود افزایش ظرفیت در سایت های کاربران نهایی به کندی توسعه یابد و در کوتاه مدت ادغام انواع خدمات را غیر ممکن می سازد. در بلند مدت، توسعه در تکنولوژی فشرده سازی صوتی / تصویری و دسترسی به فن آوری های جدید می تواند ارائه خدمات جدید در این شبکه را ممکن سازد.

 در شبکه های پخش از راه دور (نگاه کنید به شکل 5)، کاربران به نقاط توزیع شبکه متصل شده اند و منابع شبکه به اشتراک گذاشته شده است. ظرفیت اختصاص داده شده به خدمات پخش از راه دور به گونه ای تنظیم شده است که بتوان به کیفیت فنی خوبی از خدمات دست یافت، با این حال، ظرفیت هر کاربر (CPU) بسیار کم است. این نوع شبکه ها برای خدمات نقطه به نقطه بهینه سازی نشده، اما برای ارائه خدمات با منافع مشترک مناسب است.

 انتقال خدمات شبکه پخش از راه دور از طریق شبکه های سوئیچ / روت شده، لزوما کارآمدترین روش استفاده از منابع شبکه نیست. به ویژه زمانی که "خدمات پخش از راه دور" بیانگر خدمتی است که به کاربران بسیاری انتقال یافته و این "کاربران بسیار" متقاضی خدمت هستند. سپس همه سوئیچ ها و روترهای موجود در شبکه با هم کار ساده  اتصال ورودی یکسان به خروجی های بسیار را انجام می دهند، که یک راه کارآمد استفاده از یک شبکه سوئیچ / روت است.

 تا درجه معینی، تجربه ای در انگلستان در اوایل دهه 1980در همین راستاست که در آن شرکتهای کابلی  تغییرات شبکه های کابلی را اجرا کردند. به واسطه کاهش عملکرد سوئیچ های گران قیمت به یک سیم که این ورودی ها را به تمامی خروجی متصل می کرد، شرکت های کابلی مشاهده کردند که اکثریت قریب به اتفاق کاربران  انواع یکسانی از برنامه ها را برای زمان طولانی تماشا می کردند.

 یک پیش شرط برای دسترسی به تلویزیون اینترنتی (تلویزیون بر روی اینترنت) در مقایسه با تلویزویون سنتی دیجیتال افزایش نمایی در ظرفیت انتقال به سایت های کاربران نهایی است. یک فرض ساده که می توان استفاده کرد این است که دو یا سه خدمات باید برای خانواده ها در دسترس باشد ( اعضای مختلف خانواده باید فرصت تماشای برنامه های مختلف به صورت همزمان داشته باشند و قادر به ضبط برنامه در VCR باشند)، در این صورت ظرفیت لازم در صورت استفاده از HDTV حدود 40-60 مگابیت / ثانیه و در مورد استفاده از SDTV حدود 8-12 مگابیت/ ثانیه است.

 زمان زیادی گذشته که شبکه های پخش از راه دور رادیو و تلویزیون با ساختار  یک به چند خود بهینه ترین راه انتقال خدمات رادیو و تلویزیون به کاربر نهایی بوده است. با این حال، هنگامی که ظرفیت کافی برای ارائه خدمات پخش از راه دور از طریق اینترنت وجود دارد، پارامترهای دیگر اینترنت مانند راهی که از خدمات استفاده می شود، می تواند چشم انداز پخش از راه دور از طریق اینترنت را محدود کند. اگر یک سرویس توسط اکثر مردم مورد استفاده قرار می گیرد، این اتلاف منابع است که آن را از طریق شبکه سوئیچ/ روت شده پخش از راه دور کرد در حالی که می توان آن را به آسانی با استفاده از شبکه های پخش از راه دور به همه مردم رساند و برایشان پخش از راه دور کرد.

 یک سناریو ممکن تلویزیون وب (وب بر روی تلویزیون پخش از راه دور) است که همراه با تلویزیون های دیجیتال تکامل می یابد و  به عنوان یک پلت فرم مکمل و رقابتی برای سایر شبکه های تحویل موجود است. به عنوان یک پلت فرم مکمل، ارائه دهنده نوع ویژه ای از خدمات است که نمی توان بر روی سیستم عامل های دیگر ارائه می شود و فقط قابل ارائه بر روی اینترنت است. و به عنوان پلت فرم رقابتی، خدماتی مانند انواع خاص و محدود از خدمات ارائه شده در شبکه های تحویل کابلی و ماهواره ای را می توان در اینترنت ارائه کرد و  با این زیرساخت ها رقابت کرد.

 2.1.2 ظرفیت / پهنای باند

ظرفیت یا پهنای باند شبکه های مختلف بطور قابل توجهی متفاوت است. به منظور ارائه خدمات همگرا، شبکه های مختلف باید قادر به انتقال انواع خدمات باشند. خدمات تصویری، خواستار ظرفیت مورد نیاز بیشتری هستند و یکی از اجزای عمده سازنده تمام خدمات همگرا است. در زیر ما سعی می کنیم به بررسی ظرفیت الزامات خدمات ویدئویی بپردازیم

 

جدول 1 ظرفیت های مختلف مورد نیاز استاندارد شده برای تلویزیون دیجیتال پخش از راه دور را نشان می دهد. پهنای باند 4 مگابیت / ثانیه مربوط به کیفیت عادی PAL در دنیای آنالوگ است و به عنوان تعریف استاندارد تلویزیون (SDTV) ارائه شده است. اینکه رسانه های سنتی کیفیت کمتر از SDTV را قبول نمی کند کاملا خاص است.

 با نگاهی به ظرفیت های موجود در سایت کاربران نهایی (مودم های معمولی تا 56کیلوبیت/ثانیه، ISDN تا 128 کیلوبیت/ثانیه و حتی در فن آوری  در دسترس DSL تا 512 کیلوبیت/ ثانیه)، کاملا آشکار است که تخصیص 4 مگابیت / ثانیه برای سرویس تلویزیون بر روی اینترنت در حال حاضر امکان پذیر نیست.

 مشکل ظرفیت تنها مربوط به دسترسی به شبکه نیست. حتی اگر ظرفیت شبکه های دسترسی در برخی از مناطق مسکونی به گونه ای افزایش یافته باشد قادر به تامین ظرفیت مورد نیاز باشد، این دور از حقیقت است که شبکه پشتیبان بر این اساس به روز رسانی شده باشد. شرکت های متخصصی در ارائه زیرساخت های جدید وجود دارد ، که  انواع شبکه های LAN را از 10مگابیت بر ثانیه و حتی تا 100 مگابیت / ثانیه به محل مسکونی اختصاص می دهند. اما ظرفیت شبکه پشتیبان آنها با این توسعه مطابقت ندارد

 با توجه به ارائه خدمات ویدئویی بر روی اینترنت، دیگر برنامه های اضافی برای برنامه نویسی استفاده می شود که هدف آنها تامین کیفیت قابل قبول پخش نیست بلکه عملی برای اهداف خاص است یعنی در جایی که در آن کیفیت تصویر مهم نیست، و دیگر ارزش های افزوده جبرانی اینترنت برای جبران نسبی عدم کیفیت ارائه می شود

 به طور سنتی، QOS (کیفیت خدمت یا سرویس) به توانایی شبکه های مخابراتی به منظور تضمین سطح از پیش تعریف شده از کیفیت برای خدمات ویژه زمانی که این شبکه برای انتقال اطلاعات از نقطه A به نقطه B بنا شده است، گفته می شود. این مفهوم QOS به دقت در توصیه های ITU / CCITT شرح داده شده است و در توافقنامه های ایجاد شبکه های اختصاصی برای خدمات مختلف ارائه شده است، این کار  باعث می شود بهینه سازی شبکه ها با توجه به پارامتر های کیفیت خدمات، آسان تر شود. 

 2.1.3 کیفیت خدمات

یک مثال ساده POTS است، که نیازمند سطح کیفیت خاصی برای تاخیر پایان به پایان، نوسانات تاخیر و اغتشاش زمانی هنگام اتصال، است. الزامات QOS(کیفیت خدمات) نه تنها در بخش انتقال، بلکه در سطوح دیگر ارتباط نیز اعمال می شود. یکی از مثالهای این موضوع در مرحله ایجاد اتصال POTS است، که در آن مجموعه ای از دیگر پارامترهای کیفیت خدمات مانند نرخ مسدود کردن و تعدادی از خطوط در دسترسی به شبکه و ظرفیت شبکه های اصلی مورد نیاز است.

 خدمات ویدئویی، به خصوص خدمات ویدئویی تعاملی، به تاخیر پایان به پایان،  نوسانات تاخیر(دی لی) و اغتشاش/ تداخل، و غیره بسیار حساس هستند. تا آنجا که به عنوان یک شبکه اختصاصی که برای توزیع سیگنال های ویدئویی بنا شده است، پارامتر های کیفیت خدمات را بتوان تحت کنترل نگه داشت. وقتی که از شبکه های یکپارچه استفاده می شود، که در آن خدمات ویدئویی یکی از خدمات درون شبکه است آنگاه روش های مختلف برای تضمین برخی از پارامترهای حداقل کیفیت خدمات باید مورد استفاده قرار گیرد.

 یکی از روش های برای تضمین سطح مورد انتظار از خدمات این است که هر سرویس پارامترهای روی شبکه (تاخیر، از دست دادن سرعت و غیره) را طی کرده و تامین کند. این روش در حال حاضر در حال حاضر برای شبکه های اتصال گرا  مانند شبکه های ATM (حالت انتقال ناهمگام) در جریان است و مورد استفاده قرار می گیرد، اما هنوز یک چالش در شبکه های غیر متصل مانند اینترنت وجود دارد. روش دیگر ایجاد یک طرح اولویت بندی است که می توان به شبکه های از نوع IP  اعمال شود و در آینده در IPv6 اعمال خواهد شد. تامین الزامات کیفیت خدمات در میان خدمات مختلف در شبکه های یکپارچه، یکی از موانع به روند همگرایی است.

 2.1.4 روش استفاده

یکی دیگر از جنبه ورودی، روشی است که در آن خدمات استفاده می شود. یکی از تفاوت های عمده در روش استفاده،  استفاده در حال حرکت در مقابل استفاده ثابت است. قطعا بین تلفن همراه و شبکه های ثابت زمینه هایی برای جایگزینی یکدیگر وجود دارد، اما برخی از خدمات تنها به شبکه های تلفن همراه  مرتبط و قابل ارائه است.

 یک مثال اغلب در ادبیات خدمات رادیویی استفاده می شود. این خدمات عمدتا در محیط های متحرک و قابل حمل استفاده می شوند. در این مورد روش استفاده یکی از دلایل اصلی ایجاد شبکه های متحرک (تلفن همراه) برای ارائه خدمات رادیویی است. سوال از ضرورت شبکه های اختصاصی برای ارائه خدمات رادیویی و یا امکان استفاده از آنها، به عنوان مثال، استفاده از شبکه های ارتباطات سیار برای ارائه خدمات رادیویی سوال دیگری است که توسط ترکیبی از پارامترهای دیگر مشخص و طرح شده است.

 2.2 محتوا / خدمات

دیجیتالی کردن محتوا، یکی از پیشران های عمده همگرایی است. در دنیای دیجیتال، محتوای یکسانی را می توان در سراسر شبکه های مختلف منتقل کرد، و خدمات مختلف می تواند بر اساس محتوای یکسان ارائه شود. از این طریق هم افزایی میان رسانه ها به مراتب فراتر از شیوه ارتباطات الکترونیکی پیش می رود و شامل انواع دیگر از جمله مطبوعات و رسانه های مکتوب نیز می شود.

  در بالا ذکر شد که مشکلات تامین ظرفیت به ازای هر کاربر و مسائل مرتبط با مسیر بازگشت در شبکه های پخش(رادیو و تلویزیون) توسعه خدمات داده ای که در شبکه های پخش (رادیو و تلویزیون) در دسترس خواهد بود را تحت تاثیر قرار خواهد داد. در زیر نمونه هایی از خدمات تعاملی که در شبکه های پخش (ادیو و تلویزیون) بدون استفاده از یک مسیر بازگشت ارائه می شود بیان شده است.

 - دانلود نرم افزار: شبکه های پخش(رادیو و تلویزیون) بیشتر در روز و غروب استفاده می شود  لذا ظرفیت انتقال و پهنای باند می تواند در شب برای دانلود مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال برای دانلود نسخه های جدید نرم افزار بر روی ست آپ باکس استفاده شود.

- دانلود روزنامه ها: در روشی مشابه، روزنامه ها را می توان به دانلود مجموعه بال

اینترنت بر روی تلویزیون: دسترسی به اینترنت مانند آنچه که در شبکه های ارتباطی شناخته شده است به دلیل مشکلات کمبود ظرفیت به ازای کاربر در شبکه های تلویزیون دیجیتال ممکن نخواهد بود. سولوشن (راه استفاده و یا راه حل) می تواند پخش (از راه دور) یک نسخه محدود از اینترنت باشد.

 هنگامی که از مسیرهای بازگشت استفاده می شود، خدمات تعاملی سنتی را می توان در شبکه های پخش(رادیو تلویزیون) ارائه کرد . گسترش خدمات تلویزیون در اینترنت، نمونه ای اصلی فرآیند معکوس است، این کار به معنای ارائه خدماتی که به طور سنتی متعلق به بخش پخش(رادیو تلویزیون)  در شبکه های ارتباطی است.

 2.3 ترمینال

همگرایی در ترمینال بیانگر به همین نزدیک شدن دستگاه های مصرف کننده مانند تلفن، تلویزیون و رایانه های شخصی است.

 نفوذ تلویزیون بسیار بیشتر از رایانه های شخصی است. ارائه خدمات تعاملی، از جمله اینترنت، در تلویزیون به طور بالقوه می تواند به ویژه به نفع "افراد کم اطلاع و کسانی که از نظر اطلاعاتی فقیر هستند باشد و در نتیجه شکاف اطلاعاتی در جامعه کاهش یابد. اینکه بخشی از جامعه اگر  خدمات دیتا را بر روی تلویزیون دریافت کنند، تنها می توانند از ارزشهای جدید جامعه اطلاعاتی بهره مند شوند یکی از مفاهیم مهم همگرایی است.

 رایانه های شخصی خود به عنوان یک رقیب واقعی برای تلویزیون به عنوان یک دستگاه دسترسی به خدمات پخش(رادیو تلویزیون) از راه دور در حال توسعه است. اضافه بر آن برای دیدن پخش سنتی بر روی کامپیوتر، تنها کارت های دریافت کننده تلویزیون مورد نیاز است. به عبارت دیگر، PC و رایانه شخصی یک رسانه مناسب برای مصرف خدمات اینترنت و همچنین رسانه مناسبی برای همگرایی است.

 در اینجا روش استفاده از یک پارامتر حیاتی است که تعیین می کند  که PC رایانه های شخصی و تلویزیون می توانند در موقیعت های مختلف به جای یکدیگر استفاده شوند و یا  یکی باید جای دیگری را به طور کامل بگیرد.

 توسعه در چهار تا پنج سال گذشته نشان می دهد، که توسعه تنها درباره به هم نزدیک شدن دستگاه های مصرف کننده نیست، بلکه در مورد نوع دیگری از توسعه یعنی توسعه در انواع پایانه های مختلف  دسترسی به خدمات اختصاصی و برنامه های کاربردی نیز می باشد.

 2.4 ناهمگونی در مقابل ادغام

یکی از موانع عمده برای همگرایی مربوط به بخش انتقال و تحویل دیتا(یعنی زیرساخت های بخشی) زنجیره ارزش است. مشخص شده است که دیجیتالی شدن هنوز یک پارامتر مهمی است که در میان پارامتر های مختلف بر همگرایی در سطح زیرساخت ها تاثیر گذار می باشد. با این حال این مهم است که تمایز روشنی بین همگرایی و ادغام در سطح زیرساخت داشته باشیم و تاکید کنیم که موفقیت یا شکست همگرایی به طور مستقیم به قابلیت یکی از زیرساختها برای ادغام همه خدمات وابسته نیست.

 هیچ یک از زیرساخت های موجود نمی تواند در وضعیت فعلی خود تمام خدمات را در اختیار ما قرار دهد. در حین ادغام از ناحیه شبکه های شرایط بهتری تکامل وجود دارد، یکپارچگی در پوشش فواصل دور نشان داد که وابسته به مختلف پارامترهای مختلفی است. با این حال، برخی از زیرساخت ها پتانسیل بهتری برای به روز رسانی دارد که به ادغام تمام خدمات منجر شود. شبکه های تلویزیونی کابلی یکی از مثالهایی است که می توان اشاره کرد. در شبکه های کابلی، این امکان برای ارائه خدمات پخش از راه دور(رادیو تلویزیون) با چندین کیفیت قابل قبول و هم زمان ارائه اینترنت و خدمات مخابراتی پایه وجود دارد. همچنین انواع مختلف شبکه هایLAN جدید در مناطق مسکونی (و راه حل های مختلف اینترنت بی سیم موجود در بازار) عملکرد مطلوبی دارند. با این حال، هنگامی که شبکه های کابلی تلویزیونی ارتقا پیدا می کند و یا شبکه های جدید ایجاد می شود، هزینه های زیادی باید در یک راه و یا راه دیگر پرداخت شود.

 یکی از راه های عملیاتی کردن همگرایی و ارائه "خدمات همگرایی"استفاده از همکاری بین شبکه های مختلف و در نتیجه استفاده از قدرت شبکه های مختلف است. به این ترتیب، اجزای مختلف خدمات مشابه می تواند از طریق شبکه های مختلف ارائه شود. این سازماندهی و ساختار از شبکه های ناهمگن می تواند کاملا بدون خلا و مشکل برای کاربر نهایی استفاده شود و مانند یک شبکه یکپارچه عمل کند.

 بنابراین، انتخاب خاصی بین مدل ادغام و مدل ناهمگن وجود دارد. این انتخاب تا حدودی به ویژگی های انواع ارتباطات مورد استفاده و ویژگی های انواع مختلف شبکه ها و تا حدودی هم به تاریخچه توسعه شبکه در کشورهای مختلف بستگی دارد. یک مسیر وابستگی خاصی در انتخاب گزینه های ممکن برای کشورها وجود دارد که به تاریخچه گذشته توسعه شبکه بستگی دارد.

2.4.1 چشم انداز کشورهای در حال توسعه

جنبه های تکنولوژیکی همگرایی در کشورهای در حال توسعه به طور کلی با بازارهای کشور های توسعه یافته متفاوت نیست. با این حال، برخی از ویژگی ها و امکانات خاص برای کشورهای در حال توسعه برای توسعه شبکه وجود دارد که کشورهای توسعه یافته از آن طریق این راه را رفته اند. در حالی که در بازارهای کشور هایت وسعه یافته، به طور عمده روند همگرایی (در هر دو مدل ادغام و شبکه ناهمگن) استفاده از یک پلت فرم با خدمات مشابه از طریق زیرساخت های مختلف را تسهیل می کند، اما در کشورهای در حال توسعه، به طور عمده نفوذ خدمات افزایش یافته و تسهیل می شود. در کشورهای توسعه یافته، همگرایی بیشتر رقابت را تسهیل می کند و در بازارهای در حال توسعه به تکمیل شدن و هم افزایی کمک می کند.

یکی از جنبه های اصلی همگرایی این است که خدمات مختلف را می توان از طریق شبکه های مختلف ارائه کرد. این را می توان در کشورهای در حال توسعه برای گسترش نفوذ خدمات مخابراتی پایه مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال، شبکه تلویزیون کابلی می تواند برای ارائه خدمات تلفن و اینترنت نیز مورد استفاده قرار گیرد، این امکان استفاده مجدد از زیرساخت فقط در صورتی امکان پذیر است که چارچوب قانونی کافی  ایجاد شده باشد تا بهره برداری کارآمد از منابع در دسترس در شبکه های مختلف را تسهیل کند.

یکی دیگر از جنبه های مهم همگرایی، مربوط به مناطق جغرافیایی است که در آن زیرساخت های ارتباطی در دسترس نیست. این امر آزادی بیشتری در طراحی شبکه های آینده به ما می دهد، چرا که تقاضا برای خدمات دیگری که از تلفن قابل ارائه است را می توان از همان ابتدا به محاسبه کرد.

در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، ارتباطات متحرک از طریق تلفن همراه به عنوان جایگزینی برای ارتباطات ثابت از طریق تلفن ثابت دیده می شود.  توسعه نسل جدیدی از شبکه های تلفن همراه را می توان برای ارائه اینترنت تلفن همراه و سایر خدمات پیشرفته مورد استفاده قرار داد. این موضوع برای ارائه خدمات همگرایی در کشورهای در حال توسعه یعنی جایی که استفاده از رایانه های شخصی کم است (و به احتمال زیاد با توجه به هزینه های PC، برق، و غیره پایین نیز باقی خواهد ماند) حائز اهمیت است.

در بسیاری از کشورهای در حال توسعه از فرکانس های پایین برای پخش (رادیوتلوزیونی) استفاده شده است. ایجاد شبکه های دیجیتال تلویزیونی در این کشورها به ارائه دهندگان این خدمات این امکان را می دهد که به سمت فراتر از خدمات پخش سنتی بروند. برای تخصیص فرکانس پخش از راه دور(رادیو تلویزیون)، این مهم است که این را در نظر بگیرید که دیگر خدمات پخش از راه دور نیز  می تواند از طریق این شبکه ها ارائه گردد.  برای هر دو دسته تنظیم کننده هایی (مقررات گذارانی ) که برای گسترش خدمات پیشرفته کار می کند و همچنین برای بازیگران بازاری می توانند فرصت های کسب و کار جدید در ارائه خدمات پخش از راه دور دیجیتال را پیدا کنند، این مسئله حائز اهمیت است. 

علاوه بر این، توسعه فن آوری ما قادر می سازد که از ارتباطات خط انتقال نیرو (PLC) در کشورهای در حال توسعه برای ارائه خدمات ارتباطی بدون نیاز به جایگذاری سیم جدید برای پوشش نقاط دور دست استفاده کرد. در بسیاری از کشورهای در حال توسعه خطوط نیرو به مناطق مسکونی افزایش یافته است. و اگر این گونه هم نباشد، ترکیبی از خدمات برق و ارتباطات برای تحویل اطلاعات، مشوق های جدید را برای این توسعه ارائه می دهد.    

2.5  مفاهیم مقرارت گذارید و تنظیم گری

پارامترهای تکنولوژیکی مختلفی وجود دارند که بر فرآیندهای همگرایی تاثیر گذار هستند. در این بین دیجیتالی شدن عامل اصلی است، اما به دور از  این تنها عامل، که می تواند همگرایی را ممکن سازد پارامترهای مختلفی مانند معماری شبکه، ظرفیت، کیفیت خدمات، و راه استفاده از خدمات در روند همگرایی تاثیرگذار هستند. همگرایی لزوما متوجه یکپارچه شدن شبکه نیست بلکه همکاری بین شبکه های مختلف نیز می تواند راهی باشد که کارآمدی بیشتری برای ارائه خدمات همگرایی باشد.

با این حال، تغییرات تکنولوژیکی و تحولات توصیف شده برخی از سوال های مهم در حوزه تنظیم گری و مقررات را به وجود می آورد.

از یک طرف:

- تنظیم مقررات برای یک حالت خاص از توسعه فن آوری در یک جهان که در آن پیشرفت های تکنولوژیکی به سرعت در حال تغییر تصویر شبکه های ارتباطی ناکافی خواهد بود. بسیاری از منابع تکنولوژی در مقررات گذاری برای یک حالت خاص به هدر رفته است، یکی از مثالهای آن مقدار گسترده  تلاش هایی که برای  اختصاص فرکانس های رادیویی دیجیتال استفاده شده است در حالی که برخی از بازیگران این حوزه اذعان کرده اند که این راه به صرفه ای برای تامین خدمات رادیوی دیجیتال نیست. مقررات دقیق و برای بخش های خاص می تواند با قفل کردن توسعه در برخی از مسیرها باعث  جلوگیری از پیشرفت های تکنولوژیک شود و یا می تواند به پیشرفت های تکنولوژیکی پیشت سر گذاشته شود. یکی دیگر از خطر در مورد مقررات گزاری برای بخش خاص، اتلاف همکاری های احتمالی است که می تواند به دست بیاید. قرار دادن مجموعه ای از قواعد کلی که مستقل از حالت عملیاتی توسعه فناوری است مناسب تر است. با استفاده از این روش تنظیم خدمات مخابراتی در پروسه همگرایی ساده تر و شفافتر خواهد بود. هنگامی که قوانین و مقررات عمومی به صورت عمومی باشد، ارائه خدمات مختلف در شبکه های مختلف و  در مرزهای سنتی بخشی به مجموعه ای از قوانین مربوط خواهد بود.

 

از سوی دیگر:

- بسیاری از ویژگی در ارائه خدمات در شبکه های مختلف وجود دارد، که انواع دقیقی از قواعد که برای تنظیم بخش مختلف لازم است را ضروری می سازد. با استفاده از این روش، از یک منظر اجتماعی، توانایی های شبکه های ارتباطی مختلف خود ارائه خدمات موثر تر دیده می شود.

 

در نتیجه شکافی بین قوانین و مقررات در حوزه فن آوری های خنثی و مقرراتی که ویژگی های فن آوری ها و شبکه های مختلف را در نظر می گیرید، وجود دارد. 

 

3.روند بازار

در این بخش، روند فعلی در همگرایی بازارها مورد بحث قرار گرفته است. صنعت از طریق یک سری از اتحادها  و ادغام شرکت ها متحول شده است. نتیجه این امر باعث بیشتر جهانی شدن  صنعت ICT و رسانه ها و  ایجاد روابط جدید بین لایه های مختلف در سراسر زنجیره ارزش صنایع شده است. ادغام عمودی بین سطوح مختلف در زنجیره ارزش و یکپارچه سازی بین المللی بازارهای ملی نیز از جنبه های مهم در اتحادها  و ادغام هاست.

 

 

همگرایی نتیجه ترکیبی از گرایش های فن آوری که بالا توضیح داده شد و  ملاحظات خالص مالی و استراتژیک، که از همگرایی در  زمینه فن آوری مستقل هستند می باشد. تا 1970 صنایع بزرگی که به صورت مجتمع فعالیت می کردند شاهد تنوع به عنوان بخشی از استراتژی خود بودند. شرکت ها فعالیت های خود را در طیف وسیعی از صنایع گسترش داده بوند، و اغلب هیچ ارتباطی بین گروه ها وجود نداشت و یا بسیار ضعیف بود. این استراتژی در  سال 1970 از مد افتاد و با گرایش به تمرکز بر هسته اصلی جایگزین شد. بر اساس این استراتژی، مشارکت در بخش های دیگر تنها زمانی می تواند رخ دهد که ایجاد مزیت همزیستی و همکاری از طریق فعالیت های بین بخشی ممکن باشد.

3.1 ادغام عمودی

ادغام عمودی که به ادغام در سه لایه مر بوط می شود در شکل 6به تصویر کشیده شده است، و می تواند جایگزین  تمام چهار بخش ذکر شده باشد.

3.1.1 مخابرات

بازار مخابراتی تا سال 1980 دارای یکپارچگی عمودی بسیاری بودند. اپراتورهای مخابراتی بر تحویل نهایی خدمات  متمرکز بود و یا باید  تجهیزات خود را تولید می کردند و یا رابطه نزدیکی با تامین کنندگان تجهیزات ملی برقرار می کردند . در  دهه 80  بسیاری از تجهیزات تولید شده از ارائه خدمات محروم شد. این امر تا حدی نتیجه آشکار شدن زمزمه های آزادسازی بخش مخابرات بود. تولید کنندگان تجهیزات  می خواستند محصولات خود را به مانند تازه واردان به کسانی که از قبل مشغول به کار بودند بفروشند.  ارتباطات خیلی قوی با یک اپراتور این پتانسیل و تولید را محدود می کند و در نتیجه سود حاصل از موقعیت ظهور به عنوان شرکت مستقل را کاهش می دهد. بنابراین توجه گروه تحقیق و توسعه به طور خاص و عمده در حوزه نرم افزار و توسعه خدمات، به منظور ایجاد یک مزیت رقابتی از طریق ارائه اغلب خدمات پیشرفته و نوآورانه می تواند بسیاری از اپراتورها را حفظ کند.  بنابراین در حوزه نوآوری برخی از  حرکات یکپارچگی بین تولید فن آوری و خدمات هنوز هم همچنان ادامه دارد.

 

3.1.2 IT(فناوری اطلاعات)

بخش IT نیز یک نوع جداسازی را تحت عنوان سخت افزار و نرم افزار تجربه کرده است و هنوز هم بیشتر از هم جدا شده هستند. از آغاز تولید کنندگان سخت افزار (به عنوان مثال IBM) نرم افزار خود را توسعه دادند، اما پس از آن تولید نرم افزار را  به شرکت های مستقل برون سپاری کردند و به زودی نرم افزار یک صنعت جداگانه شد.

 

3.1.3 پخش از راه دور( رادیو - تلویزیون)

برای پخش از راه دور زمینی، تولید تجهیزات و ارائه خدمات عموما دو فعالیت جداگانه بوند  با این حال، توزیع و تولید محتوا به شدت یکپارچه شده اند. در ماهواره و کابل به اندازه ای ادغام عمودی بین محتوا، توزیع و همچنین تولید تجهیزات وجود دارد. توزیع اولیه توسط کابل یا ماهواره ممکن است از تولید محتوا جدا باشد، اما بسیاری از رسان ها هم به عنوان دروازه بان و  هم تولید کننده محتوا عمل می کنند هر چند آنها نیز محتوا را از دیگران خریداری می کنند.

 محتوا <-> توزیع

یکپارچه سازی محتوا و توزیع در بخش های دیگر نیز دیده می شود. بسیاری از اپراتورهای مخابراتی هنوز هم بیشتر محتوای لازم برای شبکه های خود را خود تولید می کنند. این موضوع هر طور که هست تنها یک دنباله از فلسفه توزیع به روش پایان به پایان است که توسط بخش مخابراتی دیکته شده است، اما دیجیتالی شدن و همگرایی با دیگر رسانه ها به شدت فرصت های موجود در بازار برای تحویل و توزیع انواع مختلف محتوا، از طریق شبکه های مخابراتی افزایش داده است.

 

رویترز یک نمونه از (تامین کنندگان) ارائه دهندگان محتوا است که فعالیت های خود را به سوی توزیع و تولید تجهیزات توسعه داده است. رویترز فعالیت خود را در مشاوره خدمات فناوری اطلاعات گسترش داده و به تازگی با "سان مایکروسیستمز" که یک تولید کننده کامپیوترهای شبکه است ایجاد کرده یک اتحاد ایجاد کرده است.

3.2 همگرایی

همگرایی می تواند در هر سه سطح نشان داده شده در شکل 7 رخ دهد . هر سطح مربوط به یکی از ابعاد فنی همگرایی است:

•           همگرایی در تولید محتوا که به همگرایی در خدمات مربوط است.

•           همگرایی در توزیع که مربوط به همگرایی در شبکه است.

•           همگرایی در تولید تجهیزات که به همگرایی ترمینال مربوط می شود.

 

همگرایی در تولید تجهیزات نیز مربوط به یک همگرایی بینرفن آوری های شبکه است به طوریکه تامین کنندگان تجهیزات، این تجهیزات  را برای استفاده در هر دو بخش تولید و توزیع و همچنین مصرف محتوا تولید می کنند.

 3.3 همگرایی در محتوا و خدمات

همگرایی بین خدمات حاکی از آن است که یک محتوای یکسان را می توان از متفاوت از طریق انواع پلتفرم دریافت کرد(به عنوان مثال از طریق اینترنت قابل دسترسی از طریق شبکه مخابراتی و یا از طریق یک سرویس پخش از راه دور رادیو و تلویزیون مبتنی بر DVB دیجیتال که بر اساس تحویل محتوا  از طریق شبکه پخش از راه دور است). این امر منجر به افزایش رقابت بین پلتفرم های مختلف می شود. بنا براین ممکن است مشتریان با بازاری همگرا برای دریافت انواع مختلفی از خدمات اطلاع رسانی مواجه شوند.

این بدان معنا نیست که پلت فرمهای مختلف برای ارائه خدمات مشابه مورد استفاده قرار گیرد بلکه تخصص خاصی باقی خواهد ماند. اما مرزهای گذشته میان IT، مخابراتی، رادیو و تلویزیون و سایر شرکت های فعال در رسانه های جمعی در حال تعریف مجدد بود و کمتر قابل مشاهده است. حتی اگر یک شرکت پخش رادیو و تلویزیون این راه را  انتخاب کند که  اساسا به عنوان یک پخش کننده باقی بماند، لازم است که بر روی دیگر پلت فرم ها به خوبی دیده شود. عناصر موجود در ادغام سرویست های جدید در حوزه  IT، مخابرات، پخش رادیو و تلویزیون و سایر رسانه های جمعی به طور مداوم باید در حال توسعه باشد. این خدمات جدید همیشه نمی تواند یک منبع ایجاد شرکت های جدید باشد اما به رفع موانع از  مرزهای بین بخش های مختلف صنعت کمک می کند. 

همگرایی سرویس حاکی از آن است که تامین کنندگان محتوا به صورت بین بخشی تبدیل خواهند شد به این معنا که آنها محتوای خود را به بیش از یک بخش ارائه می دهند. با این حال، بسیاری از ارائه دهندگان محتوا هنوز هم در یک بخش ریشه دوانده اند و فعالیت های جدید خود را به طور عمده در بخش های جدید ارائه می کنند. این موضوع به وضوح در ارائه محتوا به اینترنت مشاهده می شود. هر دوی روزنامه و پخش  تلویزیونی وب سایت های خود را توسعه داده اند، برای آنکه آنها نیز اقتصادی از حوزه مربوط به ارائه محتوای مشابه به پلت های فرم های متفاوت بهره مند شوند.

 این فعالیت ها ممکن است در راهی که منجر به همگرایی بین ارائه دهندگان محتوا به اینترنت و یا روزنامه ها یا پخش کننده ها توسعه یابند. اما اینکه ارائه خدمات خبر به اینترنت به صورت موجودیت جداگانه به عنوان شرکتهای مستقل جدا شوند، نیز ممکن است. و یا حوزه بازار به طور کامل توسط شرکت های جدید که ارائه محتوا برای اینترنت را به عنوان کسب و کار اصلی خود انتخاب کرده اند گرفته خواهد شد. 

مانع مهم توسعه ارائه دهندگان محتوای بین بخشی این که برای ارائه محتوا بر روی پلت فرم های مختلف است کافی نیستند. به منظور آنکه محتوا بتواند رقابتی باقی بماند، محتوا باید به گونه ای طراحی شود که ملاحظات پتانسیل ها و محدودیت های هر یک از پلت فرم های ارائه خدمات را در نظر بگیرد. تا زمانی که توانایی های فنی در سراسر پلت فرمها و شبکه های مختلف، متفاوت است، همیشه  حوزه ای برای توسعه طراحی محتوا برای یک پلت فرم خاص وجود خواهد داشت.

 همگرایی بین مخابرات و پخش رادیو و تلویزیونی

یکی دیگر از روندها، ورود اپراتورهای مخابراتی به بخش رادیو و تلویزیون است. برای به عنوان مثال، در دانمارک، متصدی اپراتور TDC تلاش کردکه کانال تلویزیونی خود را در اواسط 1990 دهه ایجاد کند؛ مخابرات NZ سهام شبکه تلویزیونی اسکای متعلق به روپرت مرداک را خرید؛ و  مخابرات  انگلیس به تازگی یک مجوز پخش را عملیاتی کرده است.

مثال: بی سی ای بل کانادا

یکی از همگراترین ارائه دهندگان محتوا احتمالا بی سی ای  بل کانادا است. این شرکت نه تنها بزرگترین شرکت کانادا مخابرات در حوزه مخابرات است، صاحب پرفروش ترین روزنامه، سرویس نقشه زمین و ایمیل، بزرگترین شبکه تلویزیونی تجاری، تلویزیون کابلی، خدمات  اینترنت و تلفن بی سیم، خدمات تلویزیون ماهواره ای، موتور جستجوی عمومی و پورتال محبوب، شبکه جهانی از راو دور مبتنی بر پروتکل اینترنت و شبکه داده، پایگاه اطلاعات ی کاریابی و بسیاری دیگر از فعالیت های رسانه ای آنلاین می باشد. بنابراین شرکت بی سی ای در تولید محتوا در تمام چهار بخش و در توزیع  در هر دوی پخش از راه دور و خدمات مخابراتی فعال است.

 

این نمونه ها مربوط به  هر دو نوع ادغام افقی و عمودی است. فلسفه این کار این است که از ارائه محتوا به شبکه اطمینان حاصل شود. به عنوان مثال، BT به دنبال توزیع خدمات پخش از راه دور خود  از طریق شبکه پهن باند خود است. اما در تمام نمونه ها، ورودی مورد نیاز با وارد کردن محتوای ارائه شده ارائه در بخش های دیگر تامین شده است.

 

همه این تلاش ها موفق نبوده اند. TDC تا به حال به این حقیقت پی برده اس که پخش از راه دور و مخابرات دو نوع کاملا متفاوت از کسب و کار هستند و کانال تلویزیون خود را به دلیل عدم استقبال مشترکان تعطیل کرده است. این نیز مورد سؤال قرار گرفته که آیا این استراتژی بی سی ای در تولید درآمد به صورت کامل اجرا شده است؟

 3.3.2 همگرایی بین بخش IT و پخش از راه دور

برخی از بزرگترین شرکت های  IT علاقه خود را  پخش رادیو و تلویزیونی نشان داده اند. ارائه دهندگان محتوا همانند تامین کنندگان نرم افزار و سخت افزار برای بخش IT علاقه قوی برای توسعه رویکرد مبتنی بر کامپیوترهای شخصی نسبت به تلویزیون های دیجیتال دارند. در سمت محتوا، مایکروسافت مشغول توسعه صنعت تلویزیون کابلی آمریکاست و همچنین آنهااز شبکه تلویزیون اینترنتیWebTV  نزدیک به نیم میلیارد دلار به دست آورده اند.

 بسیاری از این طرح ها نمی تواند تنها به عنوان نتیجه همگرایی فنی دیده می شود. آنها باید در چشم انداز مالی نیز دیده شوند. بسیاری از اپراتورهای مخابراتی به حال سرریز سرمایه پس از آزادسازی هستند و به دنبال فرصت های جدید سرمایه گذاری می باشند. همیشه ممکن نیست که سرمایه گذاری جذاب و قابل توجه در بخش مخابرات یافت شود. محاصره اعتیاد آور سهام حوزه ICT در بازارهای سهام، دسترسی آسان به سرمایه بیشتر و کمک به سرریز سرمایه در این بخش را فراهم می کند یکی از نمونه ها ادغام بین آمریکا آنلاین و تایم وارنر است. همانطور که مایکل نل بیان کرد: AOL مجبور به تبدیل سهام بالاتر از حد ارزشگذاری شده اش به موجودی واقعی قبل ترکیدن حباب بود، در نتیجه تایم وارنر قربانی زیاده خواهی AOL شد.

 3.4 همگرایی در توزیع

3.4.1 مخابرات و پخش از راه دور (رادیو و تلویزیونی)

مهمترین روند در همگرایی شبکه های توزیع بین شبکه های مخابرات (که زیرساخت ها لازم برای بسیاری از خدمات فناوری اطلاعات را نیز فراهم می کند) و شبکه پخش از راه دور است.

 شبکه های مخابراتی برای تلفن و همچنین خدمات دیتا مورد استفاده قرار می گیرند. خدمات پخش از راه دور هنوز به طور عمده در شبکه های جداگانه توزیع شده، اما شبکه های پخش از راه دور می تواند به وسیله اینترنت جایگزین شود. از سوی دیگر، شبکه های تلویزیون کابلی می توانند خدمات مخابراتی را نیز ارائه دهند. در انگلستان، اپراتورهای کابلی شبکه های کابلی خود را برای ارائه خدمات تلفن به روز رسانی کرده اند،  و مودم های کابلی برای ارائه دسترسی به اینترنت در بسیاری از کشورها استفاده می شود.

 در برخی از کشورها، متصدیان اپراتورها از همان ابتدا در میان اپراتور تلویزیون کابلی بزرگ بودند. این امر منجر به تمایل به کاهش سرعت همگرایی گردید به طوری که اپراتورهای مخابراتی برای معرفی خدمات جدید در شبکه های کابلی (مانند مودم های کابلی دسترسی به اینترنت) که با خدمات ارائه شده در شبکه های مخابراتی به رقابت می پرداختند، مردد بودند. در ایالات متحده، AT & T از طریق مالکیتش بر TCI و MediaOne به یکی از دو اپراتور اصلی تلویزیون کابلی تبدیل شود. AT & T از زمان واگذاری در سال 1984 فاقد دسترسی مستقیم شبکه به مشتریانش بود. از طریق این مالکیت به دنبال به دست آوردن مجدد دسترسی مستقیم بود.

  واگرایی: اپراتورهای تلفن همراه

با این حال، روندی نیز به سمت واگرایی است. برای مثال، ارتباطات سیار، به عنوان یک بخش جدید ظهور کرده است. بزرگترین بازیگر در بازار برای ارتباطات موبایل، وودافون که یک شرکت مستقل با تمرکز بر روی کسب و کار تلفن همراه است می باشد. علاوه بر این برخی از اپراتورهای ثابت، به عنوان مثال، BT، در نظر دارند فعالیت های تلفن همراه خود را کنار بگذارند. 

 3.4.3 واگرایی: اپراتورهای اینترنت

یکی دیگر از بخشهای در حال ظهور، اپراتورهای اینترنت هستند. اما این بخش تحت سلطه متصدیان اپراتورهای مخابراتی، به خصوص در اروپا است. موفق ترین اپراتور مستقل اینترنت ورد کام می باشد. ورد کام قبلا از طریق خرید MCI تبدیل به یک اپراتور مخابراتی شد، و بازار ارائه اینترنت و دیگر خدمات مخابراتی سیمی  هنوز هم عمیقا یکپارچه است.

 

 واگرایی: شبکه و اپراتور

روند سوم انشعاب، جدایی تامین از خدمات مخابراتی و بهره برداری از ساختار شبکه فیزیکی است. امروز تعدادی از اپراتورهای مخابراتی خدمات خود را برا اساس دسترسی به شبکه اپراتورهای دیگر از طریق لیزینگ و موافقتنامه بنا کرده اند . علاوه بر این، تعدادی ارائه دهنده و تامین کننده زیرساخت نیز پدید آمده است.  اغلب اینها شرکت های عام المنفعه ای هستند که مالک زیرساخت های مخابراتی خود هستند، اما قصد ورود به بازار خرده فروشی برای ارائه خدمات مخابراتی را ندارند. بحران مالی پس از مزایده UMTS ممکن است عامل تعیین کننده در این توسعه باشد به گونه ای که برخی از متصدیان اپراتورها، به منظور کاهش بدهی های خود،  ممکن است مجبور به فرور زیرساخت های خود شده باشند. در میان دیگران، BT پیشنهاداتی از حداقل دو کنسرسیوم برای زیرساخت های خود دریافت کرد. اگرچه این پیشنهادات رد شده اند، تحلیلگران می گویند که BT ( مانند سایر اپراتورهای مخابراتی بدهکار مانند KPN، دویچه تله کام و شرکت مخابرات فرانسه) باید تصمیم بگیرید که آیا آنها می خواهند به صورت خالص اپراتورهای شبکه باشند و یا در آینده می خوهند ارائه دهندخدمات گردند.

 3.5 همگرایی در تولید تجهیزات

همگرایی در تولید تجهیزات یک پدیده جدید نیست. شرکت های صنعتی مانند فیلیپس و زیمنس در بسیاری از فعالیت های مختلف صنعتی در بسیاری از بخش های ICT و رسانه فعال هستند. دلایل این استراتژی فوق الذکر است خوشه سازی و تولید انبوه و هم افزایی بین تولید تجهیزات مختلف الکترونیکی است که قبل از دیجیتالی شدن نیز وجود داشته است.

 در دهه گذشته، همگرایی بیشتر در بخش IT و بخش های مخابراتی قابل مشاهده بود.  آزادسازی بخش مخابرات این امکان را برای تازه واردان ایجاد کرد که به راه اندازی تولید تجهیزات مخابراتی اقدام کنند. در همان زمان، همگرایی فنی بین IT و تجهیزات مخابراتی کار را برای این تولیدکنندگان برای ورود به بازار مخابرات آسان تر ساخته بود. یکی از نمونه های این موضوع سیسکو است که تامین روتر شبکه های دیتای خصوصی را  مانند شبکه های مخابراتی عمومی  (به ویژه در شبکه های IP) بر عهده داشت.

 نه تنها همگرایی یکی از موارد استفاده از هم افزایی در توسعه و تولید است، بلکه همچنین یک درخواست برای توسعه انواع جدیدی از تجهیزات برای ارائه ویژگی های جدیدی است که از صنایع مختلف نشات گرفته است. این موضوع به وضوح در توسعه پایانه های تلویزیون های دیجیتال دیده می شود. این پایانه ها در طراحی فنی خود، نه تنها ترکیب رادیو و تلویزیون و فن آوری اطلاعات بلکه خدماتی  که آنها فراهم می کنند نیز نتیجه همگرایی بین صنایع مختلف است. یکی از نمونه های آن ست تاپ باکسی است به تازگی توسط نوکیا معرفی شده است. این باکس کانال هر دو خدمت،  بازگشت که می تواند برای اتصال به اینترنت استفاده شود و همچنین یک دیسک سخت بزرگ که در آن می توان برنامه های پخش از راه دور را دیوتلویزیونی را در آن ذخیره کرد، ارائه می دهد.

 3.6 مفاهیم مقررات گذاری(تنظیم گری)

مقررات گذاری در حوزه ICT و رسانه تا حد زیادی یک موضوع در حوزه مقررات گذاری چهار صنعت مختلف است، که به راحتی می توان آنها را از یکدیگر متمایز کرد. حتی اگر مالکیت بین بخشی وجود داشته است، صنایع جداگانه محصولات مختلف نیز تولید می کنند، و احتمالات جایگزینی بین محصولات بخش مختلف بسیار محدود است.

 همگرایی در همه جا با سرعت یکسان و جهت یکسان توسعه پیدا نمی کند. تفاوت های ملی مهم وجود دارند. به طور کلی، همگرایی با مقدمه فن آوری های جدید دیجیتال و خدمات جدید مانند اینترنت و پخش از راه دور دیجیتال پیش می رود. اما این بدان معنا نیست که همگرایی در کشورهای در حال توسعه آهسته تر رشد می کند اگر چه ممکن است به اشکال مختلف رخ دهد. این  موضوع به نفوذ و پیچیدگی انواع مختلف زیرساخت، در مالکیت و مقررات بستگی دارد.

 همگرایی توسعه صنایع ICT و رسانه را در مسیری شکل می دهد که با چالش های نهادی این مقدمات مواجه شود. روند بازار را می توان را به صورت شرح زیر است:

•           ساختار شرکتها و بازار توسط عوامل دیگری بیش از همگرایی مانند ملاحظات مالی و استراتژیهای مشارکت (انبوه سازی در مقابل تمرکز بر هسته شایستگی).

•           تعداد زیادی از ادغام و اتحاد شکل گرفته اند که بیشتر این ادغام و اتحادها در بین بازیگران در درون همان بخش بازار صورت گرفته است، و ممکن است به جای همگرایی به بین المللی شدن نسبت داده شود. با این حال، تعدادی ادغام بین بخشی و عمودی ادغام شکل گرفته اند.

•           ادغام عمودی عمدتا بین تولید محتوا و توزیع شکل گرفته است. همزمان روندی به سمت واگرایی و جدایی تولید خدمات و تولید به خصوص در بخش مخابرات وجود داشته است. این امکان وجود دارد که واگرایی بیشتر در بخش مخابرات از طریق جدایی ارائه شبکه و ارائه خدمات مخابراتی رخ دهد.

•           بسیاری از شرکت ها به منظور تکمیل کسب و کار اصلی خود به راه اندازی فعالیت های جدید در بخش های دیگر دست زده اند. ارائه دهندگان محتوا مانند روزنامه ها و پخش کننده ها(ی رادیوتلویزیونی) تبدیل به ارائه دهندگان محتوا چند کاناله تبدیل شده اند، اگر چه فعالیت های اصلی خود را در داخل یک بخش حفظ کرده اند.  شرکت های مخابراتی به منظور حصول اطمینان از ارائه محتوای خود شبکه ها به ارائه محتوا (از جمله پخش از راه دور)روی آورده اند.

•           همگرایی در لایه های مختلف زنجیره ارزش اشکال مختلفی به خود گرفته است. همگرایی در تولید محتوا شامل چهار بخش است، در حالی که همگرایی در حوزه توزیع بین بخش مخابرات و پخش از راه دور( رادیو و تلویزیون)برجسته تر بوده است. در حوزه تولید تجهیزات این بخش های IT و مخابرات هستند که همگرا شده اند. (شکل 3).

•           بخش های جدید ICT و رسانه در حال ادغام هستند. این بخش ممکن است در یک مرحله خاص توسط شرکتهای سایر بخش ها تحت سلطه باشند اما می تواند به بخش های توسعه یابد که به رغم یکپارچه سازی عمیق با خدمات بخش دیگر ممکن است هنوز تحت سلطه شرکت های مستقل باشند. بارز ترین نامزد صنعت تلفن همراه است. با وجود همپوشانی قابل توجهی که بین بازار خدمات ثابت و بی سیم وجود دارد، اپراتورها تمایل به جدا کردن عملیات های تلفن همراه خود به صورت فعالیت های مستقل دارند، که بعدا ممکن است به عنوان شرکت مستقل جدید از دل آنها زاییده شوند.

 همگرایی میان بخش قدیمی صنعت باعث از بین رفتن مرزهای سابق و ایجاد یک بازار کاملا جدید شده است (نگاه کنید به شکل 9). قطعا یک بازار واحد برای همه محصولات ICT و رسانه وجود ندارد. بازارهای جدید ICT و رسانه ها را بهتر می توان به عنوان یک شبکه از تعداد زیادی از زیربازار کاملا یکپارچه توصیف کرد. درجه بالایی از جابه جایی بین محصولات بازارهای مختلف وجود دارد. بسیاری از شرکت ها با ارائه محصولات یا خدمات در بیش از یکی از این بازارها فعالیت می کنند، اما هیچ شرکتی در تمام بازارها وجود ندارد. هر شرکتی نقشه بخش های دارای صلاحیت اصلی و بازار کلیدی خود را دارد. بخش صنعت قدیمی  هنوز هم باقی هنوز باقی است و همچنین شرکت های متعلق به این بخش فعالیت خود را انجام می دهند. اما هنوز هم بیشتر شرکت ها خدمات و محصولات خود را در طول مرزهای قدیمی ارائه می دهند. در بازار ICT و رسانه، هنوز ترسیم مرزهای دقیق بین بخش ها، شرکت هایشان و تولیداتشان مشکل تر شده است. بنابراین حفظ رژیم ها و رویه های مختلف نظارتی و مقررات گذاری برای صنایع مختلف نیز سخت تر می شود.             

 

در این محیط هماهنگ کردن این بخش مقرارت گذاری خاص در مقایسه با کاری که  در هر یک از بخش های صنعت سابق انجام می شده ،مهم تر از هر زمان دیگری شده است. به عبارت دیگر اختلاف قابل توجهی بین زیربازار های مختلف در پارمترهای شرایط استفاده از خدمات، ساختار بازار و نقشه هزینه وجود دارد. در واقع غیر ممکن بودن ترسیم مرز روشن بین زیر بازارها، به این معنا نیست که نیاز به مقررات گذاری نیز مانند آن است و نیازی به مقررات گذاری نیست.

 به علاوه بین المللی شدن مقررات گذاری و نظارت ملی، به خصوص در لایه های محتوا و توزیع را پیچیده می سازد. محتوا می توان در هر نقطه تولید شود و در همه جا از طریق شبکه های بین المللی توزیع شود. علاوه بر این، تولید داخلی، به طور خاص، در  اقتصادهای باز کوچک و در کشورهای در حال توسعه به شدت با بازارهای بین المللی یکپارچه شده است. بازیگران اصلی اغلب شرکت های خارجی هستند و همگرایی در ICT داخلی و بازارهای رسانه های بین المللی به جای تحولات و اولویتها ملی به تحولات بین المللی وابسته است.

 مسائل مربوط به سیاستگذاری

از نقطه نظر سیاستگذاری و نظارتی، همگرایی در حوزه ICT و رسانه تعدادی از مسائل را به وجود می آورد. مسائلی که مربوط به هر سه سطح (تجهیزات / سخت افزار، انتقال/ نرم افزار و محتوا / خدمات)) در مدل همگرایی می شود (شکل 1). آنهایی که در اینجا با آنها مواجه می شویم مسائل مربوط به اهمیت اجتماعی سیاست های همگرایی، تعادل بین بهره گیری از هم افزایی صنعتی و مشکلات تمرکز رسانه ها، و دسترسی به شبکه و محتوا می باشد. مسائل دیگر مربوط به سطح زیربنایی (سخت افزار و تجهیزات /انتقال/ نرم افزار) می باشد، که در آن سوال کلی این است که تا چه حد ممکن است که همه زیرساخت ها با همان مقررات کنترل کرد. در سطح محتوا، تعداد زیادی از مسائلی که باید حل و فصل وجود دارد، از جمله این سوال که آیا همه حوزه های محتوا را می توان به روش های مشابه نگریست، به عنوان مثال، این محتوا در مقررات مربوط به خدمات عمومی در زمینه پخش از راه دور چه معنایی می دهد و آن در قوانین مسئولیت پذیری رسانه ها چه معنایی می دهد. دیگر پرسش ها به حفاظت از حریم خصوصی، امنیت، حمایت از مصرف کننده، حقوق مالکیت معنوی، و اطلاعات غیر قانونی مربوط است. علاوه بر این، موضوع امکانات و مشکلاتی در مورد جدایی مقررات زیرساخت ها و محتوا نیز وجود دارد. در نهایت، اینکه این سوالات باید به یک نهاد عمومی مقررات گذاری  مربوط شود یا خیر به عنوان یک سوال سازمانی مطرح است؟

 4.1 اهمیت اجتماعی عمومی

به طور کلی اهمیت اجتماعی سیاست همگرایی در بزرگی و اهمیت در حال رشد صنایع ICT و رسانه در جوامع از نظر اندازه بخش خودو پیامدهای اجتماعی گسترده تر آن نهفته است. دستگاه هایICT بخشی از محصولات بسیاری از بخش هاست ، و سیستم های اطلاعات و ارتباطات زیرساخت بسیاری از کارکردهای جامعه را تشکیل می دهند. به عنوان مثال، زیرساخت های اطلاعات و ارتباطات دارای اهمیت حیاتی برای بسیاری از فعالیتهای خدماتی هستند که نقش فزاینده ای در تحولات اجتماعی دارند. در نتیجه، بیشتر کشورها، چشم انداز  وطرح های جامعه اطلاعاتی / شبکه ای را ترسیم کرده و خود را آماده کرده اند و از پتانسیل های جدید خدمات و فناوری های اطلاعات و ارتباطات بهره مند شوند. کشورها برای توسعه صنایع پویای اطلاعاتی و ارتباطی و استفاده خلاقانه از فناوری اطلاعات و ارتباطات، در تلاش برای ایجاد چارچوبی اقتصادی و مقرارتی(نظارتی) به بهترین شکل ممکن هستند.

  مزایا و مشکلات هم افزایی رسانه ها

ایجاد تعادل بین منافع و مشکلات مربوط به هم افزایی و قدرت بازار موضوع جدیدی نیست. سیاست(گذاری) های عمومی به دنبال ایجاد توازن در یک چنین حوزه هایی برای مدت طولانی زمان هستند، و تعداد زیادی از کشورها از سال ها پیش تا به حال مقررات محدود کننده ای برای مالکیت موازی(متقابل) رسانه ها داشته اند.  با این حال، تحولات تکنولوژیکی از جمله دیجیتالی شدن حوزه های مختلف رسانه ها، تحولات سیاسی در جهت افزایش آزادسازی و نگاه سخت گیرانه کمتر به تمرکز قدرت اقتصادی و افزایش کسب و کار بین المللی که منجر به وجود آمدن شرکت های بزرگتر و یک حمایت سیاسی برای یک چنین گرایشاتی شد، باعث تغییر توازن سابق میان منافع و مشکلات گردید. امروزه یک روند سیاسی در جهت کم کردن محدودیت های اعمال شده بر تمرکز رسانه ها، از جمله مالکیت (موازی)متقابل رسانه ها، به منظور ترویج هم افزایی بین رسانه ها و تکنولوژی وجود دارد. با این حال، مسئله این است که هنوز هم توازن جدیدی از نظر مزایا و اشکالات در شل شدن روابط در تمرکز رسانه ها باید در نظر گرفته شود.

  دسترسی به شبکه ها و محتوا

دسترسی به شبکه و محتوا نیز یک مسئله مهم است. اکثر کشورها به نوعی قوانین خدمات جهانی در مخابرات را دارند. کشورها، اغلب همچنین مقرراتی مربوط به دسترسی به خدمات عمومی سرویس پخش رادیو و تلویزیون را دارا می باشند. سوال این است که تا چه حد مقررات مربوط به دسترسی باید به شبکه های جدید و خدمات که منعکس کننده تحولات مربوط به همگرایی، پهنای باند، اینترنت، خدمات، اطلاعات عمومی، و غیره هستند، گسترش یابد. مباحث موافق بر موضوع محدود کردن قسمت های اجتماعی و مزایای گسترده امکانات جدید فن آوری، از جمله هر دو جنبه های دموکراتیک و پتانسیل های رشد صنعتی در انتشار گسترده متمرکز است. استدلالهای مخالف بیشتر  مربوط می شود به ایجاد وضعیتی که در آن جمعی از کاربران، از پیشرفته ترین کاربران فن آوری های جدید حمایت می کنند و خطرات ناشی از حمایت از فن آوری که به سرعت ایجاد می شوند  توسط فن آوری های جدید و قوی تر برطرف می شوند. با این حال، بسیاری از کشورها تا حدودی فراتر از مقررات موجود برای ارائه خدمات جهانی بر اساس تلفن پیش رفته اند و به طور کلی نوعی روشن فکری نسبت به گنجاندن امکانات فن آوری ها، خدمات و محتوای جدید در برخی از دسته بندی ها بر اساس ارائه دسترسی جهانی وجود دارد.

 4.4 مقررات (بر اساس رویکرد) فناوری خنثی

با توجه به زیرساخت های اطلاعات و ارتباطات، یک روند کلی به سوی اتحاد و یکپارچه کردن مقررات زیرساخت های مختلف وجود دارد. اکثر کشورها قوانین مختلف را برای شبکه ثابت، شبکه های تلفن همراه و شبکه های پخش از راه دور اعمال می کنند. اما با همگرایی بین این شبکه ها و توانایی انتقال خدمات مشابله از طریق شبکه های مختلف، پایه و اساس تفاوت در قوانین، روبه ناپدید می رود. بنابراین، کشورها به دنبال ایجاد مقررات مشابهی برای  زیرساخت ها مختلف ارتباطاتی هستند و مقررات خود را بر پایه یک اصل بی طرفی تکنولوژی بنا نهاده اند. با این حال، برخی از مشکلات مربوط  به این رویکرد وجود دارد. در بسیاری از کشورها، الزامات ویژه و قوانین حفاظت از کاربر در مورد خدمات تلفن ارائه شده در PSTN (شبکه تلفنی سوئیچ شده عمومی)وجود دارد. اما تلفن  می تواند بر روی اینترنت نیز ارائه شود - با این وجود، هنوز تلفن اینترنتی در معرض قوانین یکسان با تلفن (شبکه تلفنی سوئیچ شده عمومی)PSTN، که مقررات کاملا خنثی تکنولوژی را نیاز دارد، قرار نگرفته است. همچنین، وضعیت رقابت در زمینه زیرساخت های مختلف به عنوان مثال، رقابت بیشتر در حوزه تلفن همراه نسبت به شبکه ثابت، ممکن است بسیار متنوع باشد،. چنین وضعیتی ممکن است تفاوت در مقررات در دو منطقه را نیاز داشته باشد.

 4.5 همگرایی در تنظیم محتوا

به طور مشابه، یک مسئله جاری وجود دارد که تا چه حد مقررات حوزه های مختلف محتوا باید همگرا شوند. در زمینه پخش از راه دور، بسیاری از کشورها نوعی مقررات خدمات عمومی دارند، اگرچه آنها ممکن است بسیار متفاوت باشند. برخی از پخش کننده ها(رادیو تلویزیونی) برای ارائه خدمات تحت کیفیت خاصی تعهد دارند، در همان زمان، تعدادی از امتیازات در قوانین و مقررات، به عنوان مثال، فرکانس برای انتقال زمینی در نظر گرفته شده است. در حوزه های دیگر رسانه ها، برای مثال رسانه های چاپی، هیچ ترتیبات این چنین وجود ندارد، و هنگامی که مطالب را می توان از طریق زیرساخت های پلتفرم های متفاوت استفاده کرد، سوال این است که چه مفاهیمی برای ارائه خدمات عمومی به صورت خاص در حوزه  پخش از راه دور سنتی وجود دارد؟. حفظ یک موقعیت مرکزی برای شبکه های خدمات عمومی قطعا مشکل تر می شود، اما آیا مقررات خدمات عمومی باید ناپدید شوند؟ در مقابل، آیا گسترش خدمات عمومی به شبکه اینترنت ممکن و مطلوب است به این معنی که پخش کننده های خدمات عمومی که خدمات وب نیز دارند موظف به توسعه صفحات به عنوان یک نوع خدمات عمومی محتوا هستند؟

 یکی دیگر از نمونه سوال های مشابه مربوط به قواننی مسئولیت رسانه ها که رسان های چاپی و رسانه های جمعی الکترونیکی اغلب تحت آن عمل می کنند می باشد. نویسنده / روزنامه نگار و مدیر ارشد در بسیاری از کشورها برای آنچه چاپ شده و یا پخش  شده مسئول هستند. با این حال، قوانین این چنین به ندرت برای اطلاعات روی وب اعمال می شود، و مسئله این است که آیا ممکن رعایت قوانین در یک چنین وضعیتی که شاهد رشد وسیع اطلاعات در سراسر وب مطلوب است؟ و یا اینکه آیا این امکان وجود دارد که قوانین مسئولیت محتوا را به رسانه های جدید و پلت فرم های جدید توسعه داد.

  مسائل مربوط به دیگر محتواها

حفاظت از حریم خصوصی بعد جدید دیگری در محیط اینترنت همگرا است. نه تنها در این فضا راه برای انتقال فایل های حاوی اطلاعات شخصی بسیار آسان است، بلکه جمع آوری اطلاعات در مورد مردم و منافع و عادات خریدشان با استفاده از ثبت نام خودکار نیز بسیار آسان تر می شود. مشکلات امنیتی شامل هر دو امنیت اطلاعات انتقال داده شده به شبکه ها، برای مثال، اطلاعات اعلام نشده و دستکاری نشده، و همچنین امنیت پرداخت های انجام شده و ساخته شده در شبکه های الکترونیکی است. حمایت از مصرف کننده نیز مهم است. در هنگام خرید کالا و خدمات بر روی شبکه، مصرف کنندگان باید در برابر محصولات با کیفیت پایین، تحویل با تاخیر یا تقلب خالص و ساده محافظت شوند. در برخی از کشورها قوانین سخت گیرانه واقعی برای حفاظت از حقوق مشتریان در تجارت الکترونیکی وجود دارد، اما این قوانین برای بخش  بزرگی از کشورها صدق نمی کند  و قطعا مشکلاتی در رابطه با معاملات بین المللی وجود دارد. حقوق مالکیت معنوی مثال دیگری از این حوزه را تشکیل می دهد، که در آن محیط اینترنت همگرا بسیاری از مشکلات جدید ایجاد را می کند. اینترنت امکانات جدیدی برای گسترش محصولات فرهنگی فراهم می کند، که یک مزیت بزرگ است. اما برای دارندگان فکری حقوق مالکیت، این امکانات جدید مشکلات جدیدی را رابطه با حفاظت از حقوق خود در برابر تخلفات ایجاد می کند. در نهایت، اطلاعات غیر قانونی از قبیل سخنان نژادپرستانه و پورنوی کودک(تصاویر غیراخلاقی برای کودکان) بسیار گسترده تر می تواند بر روی اینترنت پخش شود، و سوال این است که محافظت از شهروندان در برابر چنین اطلاعات چگونه است؟ و چگونه مانع مردم از گسترش این اطلاعات در زمینه اینترنت بین المللی شد؟

 همه این مسائل از چند سال گذشته وجود داشته است. این موضوعات با توسعه همگرایی در حوزه های رسانه و اینترنت خلق نشده اند. با این حال، همگرایی و اینترنت محیط جدید کرده اند که در آن فضا این مسائل شناخته شده ابعاد جدید به دست می دهد. بنابراین، بخش هایی از مسائل و قوانین نظارتی که نتیجه این فضای جدید هستند، در ارتباط با درجه همگرایی رسانه ها است، و قوانین این حوزه باید توسعه یابد. با این حال، این لزوما به این معنی نیست که این مسائل را باید بخشی از اتحادیه مقررات گذاری در حوزه همگرایی دانست نه آنکه آنرا مربوط به یک قدرت نظارتی یکپارچه دانست. 

 4.7 همگرا زیرساخت و مقررات گذاری (تنظیم) محتوا

پس از نگاه به مسائلی که مربوط به هر سه سطح از تجهیزات / سخت افزار و انتقال/ نرم افزار به محتوا / خدمات و یا مربوط به هر دو بخش زیرساختی یا محتوایی است، سوال این است که آیا مسائل مربوط به زیرساخت ها و درجه محتوا باید در یک چارچوب مشترک نظارتی مربوط باشد و یا اینکه برای جدا کردن دو گروه از مسائل مشکلاتی ایجاد می کند. در بررسی اجمالی مسائل ارائه شده، سه نوع از مسائل که مربوط به هر سه سطح است وجود دارد، به عنوان مثال موضوعات سیاستهای اطلاعات عمومی جامعه، هم افزایی در مقابل تمرکز، و دسترسی به شبکه ها و خدمات را می توان نام برد، اما هیچ کدام از این مسائل نیاز به مقررات مشترک ندارد.

 در بحث در مورد جدایی مسائل زیرساخت و محتوا، چیزی که اغلب ذکر شده این است که شرکت های هستند که کل زنجیره را از زیرساخت ها تا ارائه محتوا در خود دارند و بنابراین، در صورتی که این شرکت ها توسط یک مقررات مشترک کنترل شوند مناسب تر است. شرکت هایی هستند که می توانند اهرم قدرت خود را در یک منطقه دیگر اعمال کنند، و درست است که سوالی در مورد محدود کردن مرزهای بین زیرساخت ها و ارائه محتوا وجود دارد، به این معنا که یک ابزار نرم افزاری ممکن است شامل هر دو بخش عناصر زیرساخت و محتوا باشد. با این حال، به نظر می رسد که اگر این مشکلات در مقایسه با مزایای کلی افتراق بین زیرساخت و مشکلات محتوا موضوع کوچکی است. نیز همچنین سوالی از تاثیر پیشقدمی در یک حوزه بر دیگر حوزه ها دارد. به عنوان مثال، در زمانی که، زیرساخت های پخش زمینی به همان شیوه به عنوان زیرساخت های مخابراتی نیز ارتباط دارد، ممکن است وضعیت حمایت های دولتی از رسان های ارائه دهنده خدمات عمومی متفاوت باشد. اما عمدتا یک سوال از هماهنگی دو طرف قوانین و مقررات رسانه ها و ارتباطات وجود دارد. با این حال، مشکلات مورد بحث در رابطه با جدایی مقرارت گذاری زیرساخت و محتوا وجود دارد.

  نهاد ناظر(مقررات گذاری)

در نهایت، موضوع نهادهای نظارتی مشترک و یا جداگانه وجود دارد. همانطور که مقدمه گزارش حاضر ذکر شده است، لزوما هیچ رابطه مستقیمی بین وابستگی پرسش های مطرح شده و با تنظیمات نهادی وجود ندارد. با این حال، ممکن است مزایای از نظر هماهنگی بهتر بین پیشرو بودن در مناطق مختلف و از نظر استفاده از منابع نیروی انسانی کارآمد تر و اجتناب از دوباره کاری وجود داشته باشد. اما همچنین ممکن است مشکلاتی ناشی از وجود سازمان های بزرگ و کمتر چالاک و ساختار نامشخص برای سایر نهادهای دولتی وجود داشته باشد. یک نهاد نظارتی با میزان زیادی از مسئولیت ممکن است مجبور به گزارش به بخش های مختلف / وزارتخانه ها باشد که ممکن است ایجاد سردرگمی کند. به این ترتیب، این یک مسئله بسیار بازی است که در آن راه حل های بسیاری امکان پذیر است.

 5.سناریوها

حداقل سه بعد مهم برای تعیین سناریوهای ممکن برای توسعه مقررات و نهادهای نظارتی در زمینه ارتباطات و رسانه ها وجود دارد که باید به حساب آورده شود. یکی از ابعاد مربوط به اهداف مقررات است؛ بخش دیگر مربوط به دامنه و وسعت مقررات؛  و سومی مربوط به سوالاتی است که در حوزه زیرساخت ها و محتوا با آن مواجه می شویم. بر اساس این ابعاد، تعدادی از سناریوهای احتمالی را می توان ارائه کرد.

 5.1 هدف از تنظیم مقررات

هدف از تنظیم مقررات به طور کلی در دو دسته تجزیه و تحلیل می شود: 1) جبران شکست بازار یعنی به عنوان مثال، در ارتباطات، ایجاد یک مقررات برای رابطه درونی نامتقارن برای محدود کردن قدرت بازار اپراتور فعلی. 2) توسعه یک هدف اجتماعی یعنی در ابتدا در ارتباطات، راه اندازی قوانین برای سرویس جهانی.

 در ارتباطات، موضوع شکست در بازار در ابتدا شامل مشکلات مربوط به منابع کمیاب است، و مهمتر از همه مسائل مربوط به فرکانس می باشد، اما همچنین دسترسی به شماره و نام و پرسش در مورد راه درست وجود دارد. بنابراین، هدف سومی می تواند در مقابل دسترسی به منابع کمیاب به آن اضافه شود. علاوه بر این، یک هدف هم می تواند برای پیشبرد تحولات صنعتی و برای ایجاد یک محیط کسب و کار پویا برای پتانسیل های خاص صنعتی باشد

 چهار مقصد مختلف، بخشی از بنیان های سناریوهای نظارتی در زمینه ارتباطات و رسانه را تشکیل می دهند، در نتیجه می توانند به صورت زیر به تصویر کشیده شود:

•           رفع شکست بازار در زمینه استفاده از موانع به رقابت

•           تنظیم دسترسی به منابع کمیاب

•           ارتقاء دسترسی همگانی / خدمات

•           پیشبرد توسعه صنعتی

 5.2 دامنه بخشی و وسعت مقررات گذاری

با توجه به دامنه میزان مقررات و بخشی، قوانین و مقررات می تواند کم و بیش، مربوط به بخش خاص و یا عمومی باشند و کم و بیش در قوانین و مقررات مسائل پوشش داده شده گسترده باشد. در بسیاری از کشورها، ارتباطات تاکنون بخش تنظیم شده به صورت خاص، با مقررات عمومی رقابت به عنوان تنها یک چارچوب از راه دور بوده است. به عنوان بخشی از مجموعه ای خاص بخش مقررات گذاری، تنظیم روابط درونی (تنظیم رقابت)، منابع کمیاب و خدمات جهانی بخش های اصلی زیربنایی بوده اند. با همگرایی جاری بین حوزه های رسانه های مختلف، سوالی در مورد مقررات گذاری همگرا مطرح شده است. دامنه قوانین و مقررات می تواند از حوزه مخابرات توسعه یافته و پخش رادیو و تلویزیون و احتمالا مجموعه قوانین و مقررات رسانه ها را در بر بگیرد. در نهایت، مقررات را می توان به چند بخش گسترش قوانین و مقررات نه تنها حوزه مخابرات و رادیو و تلویزیون، بلکه به حوزه آب، گاز، و غیره نیز گسترش داد.

 

بنابراین، در واقع پنج سطح از مقررات ممکن است وجود داشته باشد:

•           به عنوان مثال، مقررات عمومی صنعت، مقررات رقابت و حمایت از مصرف کننده

•           مقررات بخش هایی از مسائل ارتباطات، به احتمال زیاد تنظیم جداگانه منابع کمیاب

•           مقررات مخابراتی خاص

•           مقررات همگرایی ارتباطات و رسانه

•           مقررات چند بخشی

 

5.3 زیرساخت و محتوا

با توجه به زیرساخت ها و محتوا، سه موضوع وجود دارد.

موضوع اول از میان آنها مربوط به همگرایی زیرساخت ها و امکانات موجود برای مقررات گذاری بر اساس رویکرد تکنولوژی خنثی است. در بسیاری از کشورها، یک هدف گذاری صریح برای ایجاد مقررات زیرساخت ها بر اساس رویکرد فن آوری ارتباطات خنثی وجود دارد. با این حال، هنوز یک سوال در نهایت حل نشده و مسئله است که آیا تا چه حد گسترش تکنولوژی لازم است. یعنی اینکه آیا تا چه حد لازم است که برخی از تفاوت های موجود در مقررات بین زیرساخت های مختلف برای تلفن ثابت و یا تلفن همراه مخابراتی، کابل، و رادیو و تلویزیون زمینی حفظ شود.

 موضوع دوم همگرایی خدمات و محتوا و امکانات موجود برای اتخاذ رویکرد بین بخشی است. به واسطه آنکه خدمات و محتوا با یکدیگر ادغام می شوند و محتوا را می توان در تعداد مختلفی از پلت فرم های مختلف تحویل داد، این یک سوال باز باقی می ماند  که آیا تا چه حد انواع مختلف خدمات و محتوا به همین ترتیب باید تنظیم شود.

 شماره سوم مربوط به رابطه بین زیرساخت ها و محتوا است. آیا جدا کردن این دو، یعنی زیرساخت و محتوا ممکن است؟، و یا ارتباط زیادی میان سوالات زیرساختی و سوالات محتوایی وجود دارد که باید در همان مجموعه قوانین و مقررات با آنها برخورد شود؟

 شماره سوم مربوط به رابطه بین زیرساخت ها و محتوا است. آیا جدا کردن این دو، یعنی زیرساخت و محتوا ممکن است؟، و یا ارتباط زیادی میان سوالات زیرساختی و سوالات محتوایی وجود دارد که باید در همان مجموعه قوانین و مقررات با آنها برخورد شود؟

 

5.4 پنج سناریوهای نظارتی

اگرچه به نظر می رسد ارائه این ابعاد سه گانه نشان می دهد که می توان آنها را در یک مدل سه بعدی مرتبط کرد، اما این واقعا امکان پذیر نیست. ابعاد فردی به وضوح یک بعدی نیستند و برخی ارتباطات متقابل بین برخی از نقاط مختلف وجود دارد. اگرچه آنها جهانی ترسیم می کنند که در آن تعدادی از سناریوهای ممکن برای مقررات گذاری و نهادهای نظارتی را میتوان شرح داد. جدای از همه حالات ممکن، در اینجا فقط آنهایی که مهم ترین حالات هستند شرح داده شده است.

 

1.سپردن تحولات در حوزه ارتباطات و رسانه ای به بازار، به میزان زیادی امکان پذیر است. این مستلزم محدود کردن مقررات توزیع منابع کمیاب و مقررات عمومی رقابت یک کاراکتر خاص است.

2. برای بسیاری از کشورها وضعیت موجود خود یک سناریو است یعنی حوزه ارتباطات و رسانه ها به طور جداگانه تنظیم شوند، و  برای مثال، ارتباطات در معرض مقررات های سنتی  منابع کمیاب، روابط درونی، و خدمات جهانی است.

3. اگر چه وابستگی متقابل بیشتری بین مقررات گذاری در حوزه زیرساخت های ارتباطات و رسانه وجود دارد اما با این حال تکنولوژی هنوز هم مسئله است و به عنوان مثال با توجه به تجزیه و تحلیل قدرت بازار در مناطق مختلف، برخی تفاوت ها در مقررات گذاری زیرساخت های مختلف، وجود دارد.

4. قوانین و مقررات گذاری بر اساس رویکر فناوری خنثی در همه پلت فرم های مختلف زیرساختی، با هدف صریح ایجاد یک محیط پویا برای رشد صنعت همگرا و برای ترویج رشد برخی تحولات صنعتی است. با این حال، زیرساخت ها و مقررات محتوا جدا نگه داشته شده اند.

5. تنظیم زیرساخت و محتوا با مقررات بین بخشی در هر دوی لایه های زیربنایی و محتوا با هم ادغام شده اند. در این سناریو، نیز تاکید بر توسعه یک توسعه صنعتی پویا در زمینه های ارتباطات همگرا و رسانه است.